''η ποίηση οφείλει να ''εγκυμονεί''

Γι' άξεστους βιαστές της γλώσσας εδακρύσανε τα μάτια μου..

στων ξιπασμένων τον ναό και των υποκριτών..

στην έπαρση..γονυπετής δεν προσκυνάω..  

όσους σοδόμισαν τις έννοιες..σιωπηρά τους προσπερνάω

έπαψα χρόνους τώρα να αγωνιώ και να πικραίνομαι

έρχομαι απ' τα σοκάκια και τις φτωχογειτονιές με τα λασπόνερα ..κι εδώ σκοπεύω για να μείνω..

άλλαξα το βηματισμό..βραδέως..μ' ερευνητική ματιά

τους δαγκωμένους λόγους τους..

στη χώρα τους του καθωσπρεπισμού..ένοικος δε δηλώνω..

στο θρίλερ ενηλίκων ( ανηλίκων) τα σενάρια

στα παραμύθια πια της Χαλιμάς..μελάνι δε σταλάζω

φτιάχνω δικό μου ένα σενάριο ένα έργο

μια παράσταση..με στέρεα υλικά..

Κι αν μια γυναίκα εγκυμονεί εννέα μήνες συναπτούς

στον κόσμο για να φέρει ένα μωρό

η ποίηση οφείλει να ''εγκυμονεί'' σοφά

την πείρα..τη γνώση και τη βίωση

κι ο δρόμος που χαράζει η ζωή

η ίδια η ζωή του ποιητή..την ποίηση να γεννάει..

Κι εγώ ..

θιασώτης της δια Βίου Μάθησης 

περιδιαβαίνω ταπεινά..τις λέξεις προσκυνάω

όσων αιμάτωσαν κι εγέννησαν με οδίνες και με ίδρωτα

στιχάκια βιωμένα..λαξευμένα..

λέξεις που εστάχυασαν και ζύμωσαν ψωμί

στον άθερο τον κάμπο.

λέξεις που εφύτεψαν αροδαμούς

στους άγονους τους φράχτες..

 

''η ποίηση οφείλει να ''εγκυμονεί'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,