αναχωρώντας για το ξάγναντο
μακράν των λυμεώνων
της δεσπόζουσας μικρής μου Επικράτειας
οι λέξεις μου γυμνώνονταν
και φανερώνονταν εμπρός μου η αλήθεια..
της εύλαλης σιωπής μου η προσευχή..
ένα ταξίδι εις το φως..ανέβαζε ως τα χείλη..
ανηφορίζοντας.......
έστησα το τσαρδάκι μου σε μια γωνιά σιμά του..
κι επέταξα του ονείρου μου τον αετό ψηλά..
εκεί που δεν θα συναντούσα δάκρυα..λυγμούς..
κι όπου τα μόνα δάκρυα θα στάζανε..
απ' τις βροχές των σωθικών μου...
απ' τις βροχές των σωθικών μου...
Εκεί..
ανάμεσα στο θρόϊσμα των φύλλων της ψυχής..
και στους λαβύρινθους του νου..
και στους λαβύρινθους του νου..
εκατοικούσε ο Θεός μου
μου εφανέρωνε κρυφές περγαμηνές
εδιάβαζα τις δυνατές απόκρυφες στιγμές ..
σαν τις εσυναντούσα απροσκάλεστες
ένιωθα αντάξια πως ήμουν μιας θεάς..
πως το όνειρο επληρώθη..
να ξαποσταίνει ευλογήθηκε η καρδιά
χωρίς τους κομπασμούς..λοξοδρομήματα
''το άνω θρώσκω'' ο μόνος εξουσιαστής
καθώς η απέραντή μου μοναξιά
αναμεσίς των ασπαλάθων των ακανθωδών
εις το μυχό της ύπαρξής μου εφύτρωνε
παρηγορίας ερυθρές τις παπαρούνες.
''ταξίδι στο φως''- Σοφίας Θεοδοσιάδη...
░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου