⫷ γέννες αγάπης ⫸

artist : Duy Huynh

Είναι στιγμές..σβηέται το φως

γέννες θυμού με κυριεύουνε

δεν δύναμαι..ασφυχτιώ

με ρίμες και με σχήματα

τις λέξεις σε κουτάκια να τις κλείνω

είναι η φλόγα της ψυχής τρανή

ν' αποτυπώσει επιθυμεί

τις πυρκαγιές που καίνε..

ω! εσείς οι ανυποψίαστοι

τις πληγωμένες προσδοκίες μου αγνοείτε

ένα είναι το εγκάρσιο ζητούμενό μου αυτό

ο αγαπημένος μου προσανατολισμός

στοχεύει στη φυγή μου

τη φυγή μου απ' τα γήινα

ώσπου οι πέτρες γύρω μου

απ' τα χέρια μου

τα βάσανα του κόσμου να γλιστρούνε.

ώσπου οι πέτρες γύρω να εγκυμονούν

το ρόδον το αμάραντον.. 

να το χαρίσει ο νιος στη νια

να γεννηθεί ο έρως..

 

 Ασπαίρουσα και αν.....

τους παγερούς Χειμώνες δε φορώ

τις προδοκίες μου ζεστό παλτό φορώ

τις Μούσες μου παρακαλώ 

την χάριν να μου κάμουν..

οι ανάσες μου να σμίγουνε

με τις ανάσες των ανθρώπων.

να κρατηθούμε αντάμα στο λεωφορείο της φυγής

κι όταν τα κάλλη  θάλλουν στις διαδρομές

όταν  ξεφεύγουμε απ'  τους γκρεμούς

μία παλίρροια στ' αναπάντεχα

το στήθος να 'ρχεται να πλημμυρά

στων αντιθέσεων οι ανατροπές

γέννες θυμού..γέννες  αγάπης να γεννούνε.

 

⫷ γέννες αγάπης ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,