⫷ στα καλντερίμια τα τραχιά ⫸

 

artist : Duy Huynh

 Ξάφνου έρχεται απ' τα βάθη μια φωνή

γυμνώνει τη δική σου την αλήθεια..

Κυνήγησες το άπιαστο..

τα 'βαλες με τις χίμαιρες..

σε γονατίσανε τα συναισθήματα

εκουράστηκε το σώμα σου..

μα πιότερο η ψυχή σου..

Τα βήματά σου σ' έφερναν και πάλι και ξανά

στα καλντερίμια των ανθρώπων

ευλογημένη εσύ που μες στις πέτρινες αυλές

εγεύθης ήχους φυσαρμόνικας

μα στ' αναπάντεχα......

στα καλντερίμια των ανθρώπων τα τραχιά

τους αχυρένιους εσυνάντησες ανθρώπους

έμοιασες λες ''ρατσίστρια''

η απέχθεια..η αδιαφορία σου τρανή

τους ψεύτες τους υποκριτές..

και την αμορφωσιά την περισσή..

με νύχια και με δόντια να παλεύεις..

Ουτοπικό να σπαταλάς την ελαχίστην 

την μικρήν που σου εχαρίσθη αιωνιότητα

 εις την παραμυθίαν την  σκαιώδη της ψυχής των.

Πώς εσκεπάστηκε στ' αλήθεια

ο κόσμος μ' ένα πέπλο μέτριο..

πως προπορεύονται του πνεύματος

 οι αχυρένιοι ανθρώποι

πως το αρχαίον κάλλος εκρύφθηκε 

μες σε λαγούμια απ' το σκότος?

 Πως να λαξεύσεις και το τίποτα 

σαν χάσκει στο κενό ?

 

 ⫷ στα καλντερίμια τα τραχιά ⫸ - Σοφίας θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,