⫷ από το Σπήλαιο στο φως⫸

 

 

Μες στην στενότης του Σπηλαίου

την ομοιάζουσα με τη στενότητα

που φέρνει η δυσκολία της ζωής

μια νύχτα παγωμένη εγεννήθη ο Χριστός

και εφορέθη τον μανδύα του ανθρώπου εις τη γη

να δυνηθεί ............

για να φορέσει και στον άνθρωπο το μπόι του Θεού..

Κάμνουν ανακωχή με το Θεό

κάμνουν ανακωχή με την ψυχή τους οι ανθρώποι

κάμνουν ανακωχή και με τα λάθη τους

παραδοχές σα βάλσαμο εγκυμονούν

στις αδυναμίες των ανθρώπων..

Γιατί έχουνε ανάγκη οι άνθρωποι

από 'να άσπαστο κλαρί για να πιαστούν

στους ουρανούς να σκαρφαλώσουνε με προσευχή

να γονατίσει η ψυχή

ταπείνωση..ενσυναίσθηση για να γευτεί

νόστιμον ήμαρ η μετάνοια..

γλυκεία η αγάπη στην ψυχή..

Της λάμψης του φωτός αμετανόητοι

παραμονεύοντας εσαεί αναζητητές

του αστεριού και του Σπηλαίου της Βηθλεέμ

αλλόφυλοι της Οικουμένης οι εραστές.

 ⫷ από το σπήλαιο στο φως⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,