# είναι στιγμές...#

Catrin Welz-Stein

O άνεμος φέρνει ακόμα τις φωνές
να μην αλησμονάς...
στης αθωότης σου τα χρόνια τα άγουρα
επεριπλέχτηκες να τριγυρνάς
σε κήπους άνομβρους..ανυποψίαστα..
μάταιες ανασκαφές να κάμνεις
στα χέρσα χώματά των τα αλίπαστα
κουράστηκες χάρτινα άνθια να φυτεύεις......
Είναι στιγμές που θα 'θελες
στον κήπο της Εδέμ σας για να γείρεις
να ' χεις τα δέντρα συντροφιά
το κάλεσμα του γκιώνη.

Κι άλλες στιγμές,πόσες στιγμές
νιώθεις να είσαι μόνη
ένα σημάδι γύρεψες να κρατηθείς
και ψηλαφείς μες στο σκοτάδι
γύρω σου πλήθος άνθρωποι
λερό.. άδειανό μένει τ' αλώνι.

Κι άλλες στιγμές,αλλαργινές στιγμές
η μοίρα σου το έταξεν
μαζί ο χρόνος να σας συναντά
για να συλλέγετε λευκές αμαρυλλίδες..
στην αμμουδιά της νιότης σας
στο γνώριμο ακρογιάλι.

Βρίσκει έναν τρόπο πάντα η καρδιά
μικρή νοσταλγημένη ανάπαυσιν αποζητεί.....
σ' ένα συρτάρι εβένινον
τις αναμνήσεις της φυλάσσει
φέρνουν για ολίγον πάλιν Άνοιξη
κι ύστερα πια της δύσης τις σκιές..

 

# είναι στιγμές...# - Σοφίας Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,