⫷σκόνη του χρόνου εσκόρπαε τις νύχτες ο αγέρας ⫸

Συλλογιζάμενη..εκστατική............
κρατούσε σημειώσεις σε τετράδια
σκόνη του χρόνου εσκόρπαε τις νύχτες ο αγέρας
δεν άντεχε οι μνήμες της να πάνε στα χαμένα
να τις επαρασέρνουν τα νερά του ποταμού
μην κατακάτσει η σκόνη στο βυθό
μη δε χυθεί στο πέλαο............
μη δε γεννεί μια θάλασσα αλμυρή
να βρέχονται των βουτηχτάδων οι φτέρνες.
Οι μνήμες της ζωής της πεταρίζανε
λες ρόδα τελευταία ανθισμένα
ανθολογούσε της ζωής τα πεπραγμένα της..
εγέμιζε τα περιθώρια η Ροδένια..
αρχέγονες αισθήσεις την κυρίευαν
η αίσθηση του θανάτου την εσκίαζε
μια φαντασμαγορία αφύπνισης την εξουσίαζε
γυναίκα πια μεστή..το κοριτσάκι η Ροδένια....
κι όλα των στίχων τα σβησμένα της καντήλια άναβε
να φέγγουν στα τετράδια για να διαβάζουνε
στον λύχνο που εσιγόκαιε της ψυχής της τον κρυφό..
Χωρίς ένα τοσοδούλι δίχτυ ασφαλείας στις σελίδες της
τολμούσε και ερίσκαρε τη γύμνια της ψυχής της.

⫷ σκόνη του χρόνου εσκόρπαε τις νύχτες ο αγέρας ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,