⫷ στο περβολάκι της Ροδένιας ⫸

 Μικρή παιδίσκη ονειρεύονταν
με την φιλοδοξίαν της επορεύονταν
δεν το 'βρισκεν κακό
στο μέρωμα προσεύχονταν
οι φρυκτωρίες το δρόμο της εφώτιζαν
να αληθέψει το όνειρο..στην ακροποταμιά..
ωραίο να σκάψει περβολάκι .
με δίχως φράχτες..μηδέ συρματοπλέγματα
μονάχα να το εκύκλωναν
γραμμές των οριζόντων
χορό να στήνουνε στην πόρτα του
τρελλές οι πεταλούδες...
μα ήρθαν χρόνοι δίσεχτοι
μισέψανε και τα πουλιά
και πια δεν κελαηδούσαν
κι εκείνη τ' αποφάσισεν
την τύχην της στα χέρια της να πάρει
να σπαταλιέται αγόγγυστα
ξύνοντας τη σκουριά
μονάχη της να γίνει ο φυτευτής
μονάχη και η αφέντρα της ζωής της..

Εχέρσωνεν το περιβόλι της μικρής
χορταριασμένα τα λιθάρια
επιμονές την εκυρίευαν......
εφύτευεν ..ξεχέρσωνε..βοτάνιζε
μην μείνουν χέρσες της ψυχής οι λεμονιές
ετοίμαζε τα άνθη απά στις λεμονιές
γαμήλια να φτιάξει ανθοδέσμη..
κι όλο η φυλοξήρα έκαιγε τις κορυφές
κι όλο επάλευε να στήσει το περβόλι.
τη μάγευαν τ 'ανθρώπινα
έριχνε μύρα στο περβόλι της
τα ξωτικά να διώξει
έβαζε σκιάχτρα στο περβόλι της
να διώξει το κακό.

δε δείλιασε ..δεν κιότεψε..έσκαβε όλο πιο βαθιά
οι ιστορίες με μαγιοβότανα αγάπης την εθρέφαν
ήθελε να κληροδοτήσει στα δικά της τα παιδιά
εκειό το περβολάκι που εκληρονόμησεν
απ' τον δικό της κύρη.
Ονειροπόλα η μικρή..ρομαντική η Ροδένια.
μικρή παιδούλα ταπεινή..βάδιζε στο πλευρό της.

⫷ στο περβολάκι της Ροδένιας ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,