# η μόνη παραμυθία της#

Η μόνη παραμυθία της να οραματίζεται..
να χάνεται μες στις σελίδες των
μάγεμα τα βιβλία.
Θυμόταν..........
κάποτε ήτανε ένα μικρό..ένα όμορφο
του κάμπου ένα λουλούδι
πότε σε λίμνες εβυθίζονταν
και άλλοτε σε ποταμιές αλάνι
μα ήρθε σκληρή η ζωή..
της φανερώθη..αποζήταε
τους δράκους να σκοτώσει
κι εκείνο το ονείρεμα
απ' την αρχή να ζήσει
καθώς στα χείλη της έρχονταν
εκείνο το τραγούδι απ' τα παλιά
''είναι η ζωή μια θάλασσα
κι εμείς καπεταναίοι''
έβρισκε τρόπον να κωπηλατεί
επένδυε εις την ανάγνωσιν
επαρασέρνονταν........
τις ιστορίες των ηρώων ν' ακολουθεί
να ζήσει την δικήν της ιστορίαν
την λύτρωσιν ν' αποζητεί
μάγεμα η περιπλάνησις..
μάγεμα τα βιβλία!

 # η μόνη παραμυθία  της# - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,