Το έθιμο της κυρα- Σαρακοστής.

Το έθιμο της κυρα- Σαρακοστής.

 Η Κυρά Σαρακοστή λοιπόν είναι ένα παλιό ελληνικό έθιμο που έπαψε να τηρείται στις μέρες μας . Στην ουσία είναι ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που είχαν οι παλιοί για να μετρούν τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Οι εβδομάδες είναι επτά, γι αυτό και η Κυρά Σαρακοστή έχει επτά πόδια. Ένα πόδι για κάθε εβδομάδα.

 Η Κυρά Σαρακοστή έχει σταυρωμένα τα χέρια της, επειδή προσεύχεται, δεν έχει στόμα γιατί δεν μιλάει και γιατί νηστεύει, δεν έχει αυτιά για να μην ακούει.

Όλα αυτά γιατί η περίοδος μέχρι το Πάσχα στην ουσία σημαίνει στροφή στον εσωτερικό μας κόσμο με σκοπό την κάθαρση μέσω της νηστείας, όχι μόνο των τροφών αλλά και των κακών μας συνηθειών: δεν βλέπουμε δηλαδή, δεν ακούμε και δεν σχολιάζουμε τι κάνουν οι άλλοι, αλλά στρέφουμε την προσοχή μας στην δική μας βελτίωση.
 
Άλλοτε, πάλι, κι αλλού, την κυρά Σαρακοστή την πλάθαν με ζυμάρι, γι’αυτό και μας έχει διασωθεί το τραγουδάκι:

Την Κυρά Σαρακοστή,που είναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν με αλεύρι και νερό!
Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι της σταυρό
και το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό !
Και μετρούσαν τις ημέρες με τα πόδια της τα εφτά
Κόβαν ένα τη βδομάδα,μέχρι νάρθει η Πασχαλιά. 
 

στοιχεία από: http://firiki.pblogs.gr
............................................................................................................................................................................................................................. 
Καλή Σαρακοστή!!!
 

 Πέρα και μακριά από κάθε στενή, συντηρητική και αναχρονιστική αντίληψη...πέρα από θρησκόληπτες αντιλήψεις...η νηστεία ...η ενδοσκόπηση...η μετάνοια...η διαδρομή προς την κάθαρση...είναι το ζητούμενο του κάθε ανθρώπου...Διότι τι αξία θάχε στη ζωή...αν καθημερινά...ενδεδυμένοι το μανδύα του καλού καγαθού...τηρώντας εθιμοτυπικά κάποια έθιμα...δεν εμβαθύναμε στην πίσω όψη των πραγμάτων...Σοφός και πάντα ο λαός μας δεν λαθεύει...Την έπλαθε με λίγο ζυμαράκι την Κυρά -Σαρακοστή...μα δεν της έπλασε ούτε στόμα ,ούτε αυτιά...Και τούτο δω δε σήμαινε πως ήθελε να τη ''φιμώσει'''. Όχι ,μόνο αυτό δεν ήθελε...για να την κάνει να αφουγκραστεί και πιο βαθιά...κλειστό το στόμα να κρατά..να ακούει και να σκέφτεται...τούτες τις εφτά βδομάδες...σε τούτη τη διαδρομή της κάθαρσης ,μέχρι και την Ανάσταση.. γιατί τι είναι η ανάσταση ,χωρίς την ενδοσκόπηση ,χωρίς το διαλογισμό των πεπραγμένων μας...χωρίς την αυτοκριτική μας? 
Σοφία Θεοδοσιάδη.
......................................................................................................................................................................