Είναι γιατρειά μεγάλη ο έρωτας...τις νύχτες..

Ζωγράφος : Alex Alemany.

Νύχτωσε πάλι.... εσκοτείνιασε ...το πάει για βροχή...εκεί έξω ετοιμάζεται  ...για μια βροχή σιγανή.. τραγουδιστή.. ποτιστική...
Και θα  ποτίσει τη γη... θα τη μουσκέψει και θα νοτίσει ως βαθιά  το χώμα της...μα όχι και το όνειρο...
Γιατί τα όνειρα αντέχουνε στη νύχτα...αντέχουν μέσα  στη βροχή...
Βράχηκε πάλι απόψε το καμπαναριό του Αη- Γιώργη στο βουνό..και άλλαξε της καμπάνας η φωνή...Τρομάξαν και βραχήκαν τα πουλιά...φωλιάσαν και κουρνιάσανε νωρίς...
Και νύχτωσε ξανά...σκοτάδι και ομίχλη απλώθηκε θαρρείς...

Μα εγώ τις νύχτες δεν τρομάζω... γαληνεύω...κι έρχεται και με βρίσκει ο έρωτας...

 και  επίσκεψη μου κάνει απρόσμενη συχνά......
κι έτσι τον παίρνω αγκαλιά και δίπλα του κοιμάμαι....

Το πρωί θα μπει το φως της μέρας απ' τις γρίλλιες και δεν ξέρω απ' το κάδρο αυτό τι θα φωτίσει...τι θα φωτιστεί...

Μα το όνειρο της νύχτας είναι  γλυκό και τόσο ...που κι αν ακόμα  φάλτσα φωτιστεί ...
ίσως δεν το προσέξω καν...
Το κάδρο του έρωτα.. με τις γλυκές φωτοσκιάσεις του και πάλι εκεί ..το πρωινό...
στην ίδια θέση θα κρεμάσω...

Είναι γιατρειά μεγάλη ο έρωτας...τις νύχτες..

 Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη. 13/3/2016
....................................................................................................................................................................