Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, «Πρόσφυγες στην άμμο» .

Νύχτωνε στην Ελ Μίνα και πυκνή

σιωπή ανέβαινε απ’ τη μεριά της θάλασσας

κι αντάμωνε το κάστρο· ολημερίς

ξαπλώνονταν αμίλητο και σκυθρωπό 

σα μουδιασμένο ζώο.

Τότε ξεχώρισα ήχο πνιχτό καθώς το φύλλο

που τσαλακώνεται μέσα σε χέρια ανάρμοστα

γρατσούνισμα σε σώμα ακάθαρτο, αρρωστημένο.

Κι είδα έναν Άραβα μικρό, σημαδεμένο

έφεγγαν χέρια, πρόσωπο, μάτια κι ήταν όλος

χιλιάδες που άφηναν τη γη τους κι επιστρέφανε

μέσα στην άμμο, σε σκηνές, στο άσπρο φως.

Κι όταν μιλούσε δάκρυζε η φωνή του και όλο ικέτευε

για κάποια θέση στη ζωή ή έστω αντίσταση

στο θάνατο που ερχότανε αργά και τον ρουφούσε.

Μα εγώ έπλενα τα χέρια μου. Άγρια μοναξιά

τα χρόνια που έφευγαν με είχανε ποτίσει.

(Από τη συλλογή «Ο θάνατος του Μύρωνα», 1960 –συγκεντρωτική έκδοση «Ο δύσκολος θάνατος», εκδ. Νεφέλη, 2007)

ΠΗΓΗ : Ετικέτες Λογοτεχνική γωνιά...

....................................................................................................................................................................

 Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου.

.Ο ποιητής Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου (πραγματικό όνομα Νικόλαος Αρσλάνογλου)
γεννήθηκε το 1931 στη Θεσσαλονίκη και πέθανε το 1996 στην Αθήνα. 
 Στα εφηβικά του χρόνια επέλεξε το ψευδώνυμο 'Αλέξης' απο τον ομώνυμο ήρωα στο έργο Ταπεινοί και καταφρονεμένοι του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Τελείωσε το τετρατάξιο δημοτικό σχολείο των Εκπαιδευτηρίων Βαλαγιάννη, όπου φοιτούσε και ο λίγο μεγαλύτερός του Μανόλης Αναγνωστάκης και η αδερφή του Λούλα. Όπως σημειώνει ο ίδιος στο «Αυτοβιογραφικό σε τρίτο πρόσωπο» (Οδός Πανός, αφιέρωμα στον Νίκο-Αλέξη Ασλάνογλου,  στη συνέχεια, φοίτησε στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (με καθηγητή τον Γιώργο Θέμελη), απ' όπου αποφοίτησε το 1949.

 Πήρε το Diplôme d'Etudes Littéraires του Γαλλικού Μορφωτικού Κέντρου (πρώτης μορφής του μετέπειτα Γαλλικού Ινστιτούτου, 1948-1950). Το 1952 εξελέγη Διευθύνων Σύμβουλος της ανώνυμης εταιρείας «Μακεδονική Εριουργία ΜΑΚΕΡ», θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 1963. Ένα χρόνο πριν, η επιχείρηση, η οποία ανήκε στον πατέρα του Ασλάνογλου, χρεοκόπησε και πέρασε στα χέρια του Νικόλαου Ιπλικτσόγλου. Το 1964-1965 υπήρξε υπότροφος της αιγυπτιακής κυβερνήσεως στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου. Το 1966 πήρε το Diplôme Supérieur d'Études françaises (Sorbonne).

Ο Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου συνεργάστηκε αρχικά με το περιοδικό Χρονικά του Πειραματικού Σχολείου Θεσσαλονίκης (1947). Στη συνέχεια, το 1951 εκδίδει με τον Δ.Κ. Κατσανό, ένα και μοναδικό τεύχος του περιοδικού Σκέψη, όπου δημοσίευσε και το κριτικό του δοκίμιο Θάνατος και γέννηση στην ποίηση του Γιώργου Θέμελη. Επισήμως έκανε την εμφάνισή του στους λογοτεχνικούς κύκλους το 1952, με το μικρό ποιητικό μονόπρακτο Θάλασσα και συγχρονισμός, σε εκατό πολυγραφημένα αντίτυπα. 

Το κείμενο θα δημοσιευτεί αργότερα στο δεύτερο τεύχος του περιοδικού Διαγώνιος, το 1961, αφού πρώτα απόσπασμά του έχει δημοσιευτεί το 1953 στις σελίδες του περιοδικού των Αποφοίτων του Πειραματικού Σχολείου Θεσσαλονίκης Πυρσός, στη συντακτική επιτροπή του οποίου συμμετείχε από 1953 ως το 1955. Στο ίδιο περιοδικό ο ποιητής δημοσίευσε το πρώτο του ποίημα, Σταθμός Λιτοχώρου, που θα ενσωματωθεί στη συλλογή Δύσκολος θάνατος, η οποία θα τυπωθεί το 1954 στη Θεσσαλονίκη, στις εκδόσεις Κοχλίας και θα περιλαμβάνει ποιήματα της περιόδου 1946 - 1953. Η συλλογή θα κυκλοφορήσει, όπως λέει ο ίδιος στη συνέντευξη στο Βήμα, ανήμερα Κωνσταντίνου και Ελένης. Θα ακολουθήσουν τα ποιητικά:

Ο Θάνατος του Μύρωνα (Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1960)
Ποιήματα για ένα καλοκαίρι (Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1963)
44 ποιήματα. Επιλογή 1946-1964 (Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1970)
Νοσοκομείο Εκστρατείας (ιδιωτική έκδοση, Θεσσαλονίκη, 1972)
Αργό Πετρέλαιο. Ποιήματα 1971-1974 (Αθήνα, Πολύτροπον, 1974)
Ο Δύσκολος Θάνατος (συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων, Θεσσαλονίκη, Εγνατία, 1978)
Ωδές στον Πρίγκηπα (Αθήνα, Ύψιλον, 1981)
Τρία ποιήματα (Αθήνα, Νεφέλη, 1987).
ΠΗΓΗ : ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ.
................................................................................................................................................................... 
...................................................................................................................................................................