Απόψε την κιθάρα μου... φεγγάρι μου για σένανε,θε να την εστολίσω...

Πάντα οι ονειροπόλοι και οι ρομαντικοί...οι ατόφιοι και οι αληθινοί...αυτοί που στη ζωή τους ξέρουν να οσμίζονται...αυτοί που στη ζωή τους εταξίδεψαν πολύ...ταξίδεψαν πολύ μέσα στις λεωφόρους του μυαλού τους...πάντα αυτοί θα ''γεύονται''...η ματιά τους επάνω στο φέγγος σου σαν πέσει...την ομορφιά σου θα την τραγουδούν...φεγγάρι μου Ανοιξιάτικο και ολόγιομο...απόψε πάλι σαν τη βόλτα σου θα κάνεις...στις γειτονιές της όμορφης Αθήνας μας...στις γειτονιές του κόσμου....Δεν είναι ο έρωτας ο πεζός, ο καθημερινός...που ίσως ανάξια συχνά,σε λάθος πρόσωπα σε κάνει να ακουμπάς...είναι ο έρωτας για τη ζωή...αυτός που σε κάνει αυτά τα βράδια τα ξεχωριστά...στον έναστρο ουρανό ...και στο φεγγάρι να κοιτάς..

.Έχει πανσέληνο κι απόψε...από νωρίς...και είναι ωραία ...στις γειτονιές της όμορφης της χώρας μου...και μέσα στην καρδιά μου...που η λύπη της για τη ''μικρότητα''' του κόσμου τούτου...δεν τη γονάτισε...μα την εφώτισε ξανά...και κοίταξε ψηλά..σε ένα αστέρι που 'πεφτε...κι έκανε μια ευχή :
Μακάρι να '''βολεύονται''' οι άνθρωποι..απανταχού στη Γη...με αυτό.. που τη βολή και τη συνήθειά τους την καθημερινή δεν τους χαλά...και που χαρά τους φέρνει...τι ...είναι το πιο σπουδαίο για τους περισσότερους...η γνώριμη η συνήθεια...η ατάραχη..η μικρή, η καθημερινή η  ησυχία τους...και η ''βόλεψη'' του νου...αυτή 'ναι η ευτυχία τους...αστέρι μου...φεγγάρι μου απόψε...μην τσιγκουνευθείς...μια τόση δα μικρή ''χαρούλα'''σου ζητούν..για να τους φέρεις...αν μπορείς...κι εμένα άσε με...να ονειροπολώ...τ' αστέρια εκείνα εκεί τα μακρινά...στον ουρανό σου να κοιτάζω...

 Απόψε την κιθάρα μου...φεγγάρι μου για σένανε, θε να την εστολίσω...
Σοφία Θεοδοσιάδη.
............................................................................................................

                  Απόψε την κιθάρα μου - Αλίκη Καγιαλόγλου 

. Απόψε, την κιθάρα μου, τη στόλισα κορδέλες
(Απόψε, την κιθάρα μου, τη στόλισα κορδέλες)
και στα καντούνια περπατώ, για τσ’ όμορφες κοπέλες
(και στα καντούνια περπατώ, για τσ’ όμορφες κοπέλες)

Απόψε, να μην κοιμηθείς, παρά να καρτερέψεις
(Απόψε, να μην κοιμηθείς, παρά να καρτερέψεις)
Ν’ ακούσεις την κιθάρα μου, και έπειτα να πέσεις
(ν’ ακούσεις την κιθάρα μου, και έπειτα να πέσεις)

Για σε, τα γιούλια μάζεψα, για σε και τ’ άλλα τ’ άνθη
(για σε, τα γιούλια μάζεψα, για σε και τ’ άλλα τ’ άνθη, )
Απόψε σ’ ονειρεύτηκα, κι ο ύπνος μου εχάθη
(απόψε σ’ ονειρεύτηκα, κι ο ύπνος μου εχάθη)

Ανήφορος κατήφορος, είναι βαρύ σεργιάνι
(Ανήφορος κατήφορος, είναι βαρύ σεργιάνι)
Κι όπου αγαπάει μελαχρινή, ποτέ να μην πεθάνει
(κι όπου αγαπάει μελαχρινή, ποτέ να μην πεθάνει)

Ψαράς θα γίνω στη στεριά, με δίχτυα μπαλωμένα
(ψαράς θα γίνω στη στεριά, με δίχτυα μπαλωμένα)
Για να ψαρέψω μια καρδιά, που δεν πονά για μένα
(για να ψαρέψω μια καρδιά, που δεν πονά για μένα)

Στίχοι:  

Παραδοσιακό

Μουσική:  

Παραδοσιακό

Περιοχή:  

Επτάνησα   ( Ζάκυνθος )

1.

Αλίκη Καγιαλόγλου

.....................................................................................................................