''Κι αν στη ζωή αρνιόμασταν την προσμονή''...

Κι αν στη ζωή αρνιόμασταν την προσμονή
αν στη ζωή δε ζούσαμε το παραμύθι στιγμιαία
 αλήθεια τι θα άξιζε η ίδια η ζωή..  
ποιά θα 'ταν τάχα η ομορφιά της..?  
στο τέλεμα του χρόνου που περνά..
για ένα μωρό..μια ελπίδα ..  
του ανθρώπου η απέλπιδα κραυγή.. πιασμένη..
κρατημένη από μιας γέννας.. 
τον ομφάλιο το λώρο της ζωής..  
της προσδοκίας το μωρό...  
το βρέφος το ''θεόσταλτο'''
θα γεννηθεί απρόσμενα αν το θες..  
στα ''σπάργανα'' θα μένει τυλιγμένο..
 να σου χαμογελά..εσαεί σαν το καλείς..
το κλάμα να απαλύνει της ψυχής σου..
Σάμπως σου φαίνεται πως είναι αργά
γι αγάπη μες στη νύχτα να μιλάμε?
Ή μήπως τα 'χατες μπορέσαμε..
εσώσαμε και τούτη τη φορά 
την άδολη ευσπλαχνία?
Άραγε οι μελωδίες οι Χριστουγεννιάτικες..
πεντάγραμμο στους τοίχους θα γεννήσουν?
Κλειστοί μου λες οι τοίχοι των σπιτιών..
με στεγανά βαμμένοι..
μα ανοιχτές  οι πόρτες της καρδιάς..
στ' αψηλά τ'αρχοντικά..και στα φτωχά κωνάκια..
Θα ακουστούνε οι τυμπανιστές..ελπίζω το..
δε χάθηκε θαρρώ η ανθρωπιά...
τους δρόμους με τις νότες θα γεμίσουν.. 
θα ψάλλουνε ξανά το Ωσαννά..
ψυχές μεγαλυνθείτε..
θα παιανίσει η μπάντα ..θα περνά..
θα κατορθώσει πες μου να χαρείς.. 
ο ήχος να διαπερνά..δίπλα εις του ξυπόλητου..
το χιόνι για να λιώσει?
Σου βάζω ερωτήματα αποβραδίς..
Χριστού τη γέννα που προσμένεις άνθρωπε..
μην ξεχαστείς ..στο παραθύρι να σταθείς..
το βλέμμα ν' αγκαλιάσει τη συμπόνοια.. 
μη βγεις με σημαιάκια γιορτινά..
τα δαχτυλίδια σου και τα στολίδια μη φοράς..
στα δάχτυλα μονάχα να φαντάζουν..
ρουμπίνια μόνο να φορέσεις στα κρυφά..
στο μέρος της καρδιάς..για να στολίζουν..
αθόρυβα..μονάχος σου..σκύψε..και κοίταξε βαθιά..
τον άνθρωπο..χωρίς τα τύμπανα να το διαλαλούν..
μονάχα γίνε  ο κρυφός τυμπανιστής..
γίνε το πανωφόρι με τις νότες σου..
ντύσε τη γύμνια της ψυχής τους..των παιδιών... 
μοιράσου..ζύμωσε..αγκάλιασε
εσύ το Πνεύμα γίνου αν το μπορείς..
των Χριστουγέννων που μοιράζεσαι..
με χαρωπούς κι απελπισμένους..
επέμενε..επέμενε..στης προσμονής τη στράτα...

''Κι αν στη ζωή αρνιόμασταν την προσμονή - Σοφίας Θεοδοσιάδη
..............................................................................................................