τη μοιρασιά του κόσμου τούτου τη γνωρίζω..
Κρύο πολύ.. χιονόνερο απ' το πρωί..
και οι καρδιές ζητούν απόψε ν' ανταμώσουνε..
άλλες καρδιές..κουβέρτες λες να μοιάζουνε ζεστές..
να τυλιχτούν..να ενωθούν..να τις ζεστάνουν..
Χώνω τα χέρια μου στη ρόμπα τη ζεστή..
αναλογίζομαι..
φτάνει στ' αλήθεια ένα ''χριστόψωμο''..
εκείνο εκεί το αλλιώτικο της μάνας μου..
καρδιές..ψυχές μοναχικές..
να τις χορτάσει..να ζεστάνει?
Να το μοιράσεις αν μπορείς..
οι ανθρώποι έρχονται στιγμές..
που τ' άδειο τους στομάχι πρόσκαιρα αγνοούν..
σαν έρχεται κουμπώνει..επάνω στη δική τους
μια άλλη πιο ζεστή καρδιά..
τραύματα να επουλώσει...
Φέρε αν μπορείς στο στόμα των παιδιών..
ετούτο το τραγούδι μας..το αληθινό..
βγαλμένο από τα βάθη της καρδιάς..
που τραγουδάγαμε μικρά παιδιά..
εκεί μες στις αλάνες της μικρής της γειτονιάς
χοροπηδώντας..με τη μύτη κόκκινη μαθές..
πάψε να βαυκαλίζεσαι
κόρη απερίσκεπτη..''μικρή''
για έρωτες ολημερίς κι ολονυχτίς
στιχάκια το εγώ σου να ταϊζεις..
άσε στην άκρη τον καθρέφτη σου του Νάρκισσου..
ο έρωτας για τη ζωή υπερτερεί του πρόσκαιρου...
του ελαφρού ψυχανεσμίματος..η αγάπη βασιλεύει..
και πιάσου στο χορό με το τραγούδι μας..
αν μέσα σου γεννιέται ένας Θεός....
Xριστούγεννα χαρά μου παιδική..
μυρτιές και κάλαντα γεμάτη..
και στο μικρό καλύβι του φτωχού..
και στο ψηλό τρανό παλάτι...
Καλά Χριστούγεννα !!!
''''Ω !!! μέσα μου γεννιέται ένας Θεός? '' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου