συμπαρασύρει..παρασύρει..
πότε τα κακοτράχαλα λιθάρια στη στεριά..
τη σκόνη του καιρού..άλλοτε την ξεπλένει..
πότε η σχεδία επιπλέει στα νερά..
και άλλοτε..βουλιάζει μες στου πάτου..
Ένα τετράδιο η ζωή του καθενός πολύφυλλο..
σελίδες άγραφες.. μας δίνεται..
μέρα τη μέρα θιασώτες μιας καταγραφής..
κάτοχοι μιας προσκλήσεως..
στου χρόνου που μας συναντά..
απρόσμενα..υποσχόμενος..κάθε Πρωτοχρονιά..
Ο Χρόνος..κυλιόμενος στο μέτρημα..
χρόνος ελεύθερος στ' ανθρώπου τα δεσμά..
Όνειρα κάτασπρα..λευκά περιστεριού..
σαν Άγιος Βασίλης φορτωμένος δώρα και σακιά..
πότε χαρίζει πίκρες και στιγμές..
και πότε φως λευκό γεμίζει τους αιθέρες....
Στιγμές..που έρχονται..με χάδι λούτρινο ψυχής..
στέκονται μπρος μας στα ''κουτάκια'' τ' ακριβά..
στα σφραγισμένα ερμητικά των συρταριών του νου..
στιγμές που ήρθανε ..μας κοίταξαν..μας έγνεψαν...
μας πλησιάσανε ''επικίνδυνα''
για να μας κλέψουν εθελήσανε..λόγια καλά κρυμμένα..
λόγια που ασφυχτιούσανε..
θέλανε να ακουμπήσουν στ 'αυτιά..
αυτιά αγαπημένου τους...
που δεν ετόλμαγαν..φοβόντουσαν..εσκιάζονταν..
μη και χαλάσουν τις στιγμές ..μη και κομματιαστούνε..
Στιγμές που πέρασαν..που '' ζωγραφίστηκαν'' βαθιά..
μελάνι είχαν διακριτικό..χωρίς τα λόγια τα μεγάλα..
αγγίγματα..πράξεις..γλυκές.. γοητευτικές..
εκείνες οι απρόσμενες..που περιμέναν στη γωνιά..
να μας αιφνιδιάσουν..
Είναι το αναπάντεχο..εκείνων των στιγμών..
που μας ξαναγεννά..μας λούζει μες στο χρόνο..
κι ας ελαβώθηκαν στο απελευθέρωμα..
τα ολόλευκα φτερά τους των ονείρων..
φτάνει που επετάξανε για μιας στιγμής ψηλά..
στο ηλιόλουστο σεργιάνι...
Και τι θαρρείς..αν το σκεφτείς..
μιας κιμωλίας η γραμμή..ο χρόνος στον αιθέρα..
ο χρόνος σου..που σα σφουγγάρι θα σβηστεί..
στου σύμπαντος τη χώρα..
τις φρούδες τις ελπίδες σου αγκάλιασε απ' εξαρχής
πολέμησε και τούτη τη χρονιά..
να 'ναι η χρονιά η καλή σου !!!
<< ''Να 'ναι η χρονιά η καλή σου !!! >> - Σοφίας Θεοδοσιάδη
............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου