Ανάκατες στο νου οι μυρωδιές
από κανέλλα και γαρύφαλλο στην ''σουρωτή''
την πίτα την μικρασιάτικη της μάνας μου
για τις γιορτές των Χριστουγέννων..
ψημένου κάστανου η μυρωδιά
στη μαντεμένια σόμπα της κουζίνας..
πάχνη πρωινή και χιόνι ως την πόρτα του σπιτιού..
στην παγωμένη μου πατρίδα..
και η σκάφη του ζυμώματος η ξύλινη
γιομάτη..επιμελημένη..καθαρή
το χοιρινό που σφάχτηκε την οικογένεια να θρέψει..
Λατρεύω τα Χριστούγεννα..πάντα μου τα αγαπούσα..
από μικρό
σαν ήμουνα παιδί..
γιατί ελέγαμε τα κάλαντα.
μου αγόραζαν καινούρια
παπουτσάκια..
παλτό ζεστό για να ζεσταίνομαι..
κι έφταχνε πάντα η μάνα μου γλυκά..
σιροπιαστά φοινίκια....
πόσο λαχτάραγα εκειά τη ζεστασιά!
Σε λίγες μέρες πάλι θα ξανασυμβεί..πόσο λαχτάραγα εκειά τη ζεστασιά!
η προσδοκία τα μεσάνυχτα την πόρτα θα
χτυπήσει..
αγγέλου θα 'χει τα φτερά...
αγγέλου θα 'χει τα φτερά...
άηχα..από νωρίς..μα εκκωφαντικά..
ακούω τον μικρό
τυμπανιστή..
εστάθη εις το πορτόνι μου
και μελωδίες
για τη ''γέννα'' την ξεχωριστή..
μ' απόκοσμες φωνές μου τραγουδάει...
Είναι η γέννα του
Χριστού.. .
αλλιώτικο ετούτο το μωρό..
η Παναγιά ανυποψίαστη εκοιλοπόναγε...
στις προσδοκίες της ..στο μητρικό της φίλτρο
δεν ήταν στο ζητούμενο θαρρείς
δεν ήταν στο ζητούμενο θαρρείς
πως η γέννα απ' τη μήτρα της..
γέννα θα γίνονταν παγκόσμια..ιστορική
και η μαγεία κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα
στων Μάγων το αστέρι θα οδηγεί..
όποιον το ψάχνει και τα βήματα στοχεύει
σε μία φάτνη ..μια δική του Βηθλεέμ
ποθώντας ..καρτερώντας..
και η μαγεία κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα
στων Μάγων το αστέρι θα οδηγεί..
όποιον το ψάχνει και τα βήματα στοχεύει
σε μία φάτνη ..μια δική του Βηθλεέμ
ποθώντας ..καρτερώντας..
''γέννα και μήτρα ελπίδας''
'' Χριστου - γέννα - Μήτρα Ελπίδας'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου