''Στις μελιχρές του Δεκεμβριού λιακάδες''''.

Σεμνοί σταθμοί οι στάσεις μου..
στις μελιχρές του Δεκεμβριού..
τις λιγοστές λιακάδες..
κάθομαι αντίκρυ τους απολογητικά
βουτώ μαβί μελάνι στον κονδυλοφόρο μου..
μέρες γλυκές..μέρες μου βότσαλα
γλιστρώντας στο νερό..αθροίζοντας
σκορπώ στου τετραδίου τις αράδες μου
μη και της λησμοσύνης χαριστώ..
καθώς για νιο Δεκέμβρη  
θε να στήσω το καρτέρι..
Απολογισμοί και αποχαιρετισμοί ενός 
που πάλιωσε στα γρήγορα..
χρόνου που εγκλωβίσαμε..
προσδοκιών που χάθηκαν 
φιλοδοξίες που δεν πιάστηκαν..
φιλίες που προδόθηκαν.. 
φιλίες που είναι εκεί ομπρέλα λες..
όταν στους ώμους ψιχαλίζει..
αγάπες που δεν καταχτήθηκαν..
και μείνανε μετέωρες στο άγονο
στο χέρσο το χωράφι της ψυχής μας....
Σαν μουσαφίρης βιαστικός
η ελπίδα μας ..στου χρόνου τις αιώρες...
πότε ψηλά να τραμπαλίζεται το όνειρο
κι άλλες λυγίζοντας..
στις ξεχασμένες ράγιες 
των σταθμών μας να μας βγάζει......

''Στις μελιχρές του Δεκεμβριού λιακάδες''  - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,