Στις χαραμάδες του φωτός
λιάζω το παραμύθι μου
στους καλαμιώνες χτίζω το τσαρδάκι μου
στον ήλιο το στεγνώνω..
Κυλάει ανελέητα
ο λιγοστός μας χρόνος..
τα όνειρα είναι ακριβά
τις νύχτες μου στοιχειώνουν
λιποταχτώ τα βράδια μου
τους φράχτες μου γκρεμίζω
στήνω χορό..ακροβατώ
ανάσες της ζωής ρουφώ..
της χαραυγής ελπίδες να προκάνω..
Άφρονες οι υποθηκεύσαντες
του χρόνου οι πλειοδότες
στη λίστα της απογραφής
τα ημερολόγια αθετούν
σαν αστραπή..στις μακρινές βροντές
μας παραδίδουν στο λυκόφως
στα περιθώρια των σελίδων μου
αποτυπώματα διαμπερή
τα χρόνια τα χαμένα..
στο κέντρο μου το εκρεμμές
πάλλεται στα σημάδια σου
χορός ζωής λογιέται.......
''ΧΟΡΟς ΖΩΗς ΛΟΓΙΕΤΑΙ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου