στης Ιστορίας το θαμμένο το πυθάρι
ενός λαού που εστήριξε τις ρίζες του
στο γαλανό της θάλασσας..
στην γκρίζα την ελιά του..
Αναζητώ την αρχαία της σκουριά
στους διαδρόμους της σοφίας
των συντρόφων μου..
στα γένια τα λευκά τους..
Στης φύσης την απλότητα αναζητώ
και στης ψυχής την έρημο
τον ακριβό μου τον αχάτη..
Μου το 'μαθαν οι δάσκαλοί μου από μικρή
μου το 'μαθεν ο επικός..
ο Όμηρος ο μέγας μας παραμυθάς..
Οδύσσειες.. Ιθάκες να γυρεύω..
Η δική μου η Ιθάκη ανακάλυψης
πορεία νόστου λευτεριάς εχάραζε
έμοιαζε στων συντρόφων μου
λαών βασανισμένων.
Είχε την περιπέτεια Της Ιλιάδας..
της Οδύσσειας ..
ήττες και νίκες φορτωμένη..
Κάθε λαός και η Ιστορία του
κι η Ελλάδα μου..
στις προσλαμβάνουσες με εφόρτωσε
γαλάζιο του Αιγαίου της
το γκρίζο της στεφάνι της ελιάς της..
Κόβουν το νήμα οι συναθλητές μου της ζωής
που με απλότητα..θυσία καθημερινή
παλεύοντας..ανηφορίζοντας το Γολγοθά
σηκώνουν το σταυρό τους..
''ΤΗς ΙΣΤΟΡΙΑς ΟΙ ΒΟΥΤΗΧΤΑΔΕς - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
....................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου