#Αταχυδρόμητες αρχέγονες περγαμηνές #

Αταχυδρόμητες αρχέγονες περγαμηνές
π' αλήτευσαν σε στράτες των ονείρων
κρυμμένα έχουνε φεγγάρια στου Μάη τις αστροφεγγιές
και μες στις έναστρες σιωπές
έρχονται απρόσκλητες τα βράδια στις αυλές
για να θερίσουν των ονείρων μας το θάμα
κι ύστερα χάνονται πίσω από τις σκιές
μες στις φθαρμένες απ' τα χρόνια τις περγαμηνές
πυρετικά γεννιούνται οι ψίθυροι
'' της ποίησης του έρωτα''
μα σαν βρεθούνε στις ατέρμονες τις προσμονές
μένουν για πάντα τυλιγμένες
δεν φτάνουν ως στης Γης τα χαμηλά..
των αστεριών τα χάδια......
δεν ξετυλίγεται στων ομματιών
της Άνοιξης το θάμα!

 # Αταχυδρόμητες αρχέγονες περγαμηνές #  - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,