26 Φεβρουαρίου 2016

Αυτή είναι η πιο... χαρούμενη ηλικία – Μεγάλη έρευνα το αποδεικνύει ..




Η πιο ξέγνοιαστη ηλικία, αδιαμφισβήτητα είναι η παιδική και η νεανική. Η πιο παραγωγική, συνήθως η μέση. Ποια όμως είναι η ηλικία, όπου είμαστε πιο χαρούμενοι από ποτέ;
Στην Βρετανία έγινε μια τεράστια έρευνα, ώστε να αποκαλυφθεί η περίοδος όπου ο άνθρωπος περνάει τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής του. Περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι συμμετείχαν σε μια έρευνα, στην οποία συλλέχθηκαν πάρα πολλά αποτελέσματα. Ποια λοιπόν είναι η ηλικία που συνοδεύεται από την μέγιστη ευτυχία;

Πολλοί θα πίστευαν ότι αυτή είναι στα 20, όταν η ενέργεια, η δημιουργικότητα και η όρεξη χτυπούν... κόκκινο. Αλλοι θα επέλεγαν την μέση ηλικία, καθώς η ζωή του ανθρώπου έχει μπει για τα καλά σε ένα δρόμο σταθερό, κάνοντας τον να νιώθει πιο σίγουρος από ποτέ.
 Ομως η έρευνα έδειξε κάτι διαφορετικό. Τα πιο ευτυχισμένα μας χρόνια είναι μεταξύ 65-79 χρονών. Οταν όμως το... 8 μπει μπροστά, τότε τα πράγματα αλλάζουν.

Τα στατιστικά δεδομένα των Βρετανών επιστημόνων, που ήταν πάρα πολλά, έδειξαν πως στο αντίθετο άκρο βρίσκονται όσοι είναι μεταξύ 45-59 ετών. Μάλιστα στην συγκεκριμένη κατηγορία, οι άνδρες πιάνουν... πάτο, με τις γυναίκες να βρίσκονται ελαφρώς από πάνω τους. Σε αυτήν την δεκαπενταετία εντοπίζονται και τα μεγαλύτερα ποσοστά άγχους, κάτι πολύ ενδεικτικό, αλλά και σχετικό με την έρευνα.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως αυτό το φαινόμενο εξηγείται, καθώς οι άνθρωποι αυτής της ηλικίας συνήθως περισσότερες υποχρεώσεις από ποτέ, ενώ παράλληλα έχουν να προσέχουν τόσο τα παιδιά τους όσο και τους γονείς τους. Η ισορροπία μεταξύ οικογένειας και δουλειάς, είναι επίσης ένας καθοριστικός παράγοντας.

Από την άλλη, οι νεώτεροι αλλά και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, έχουν περισσότερο χρόνο στην διάθεση τους ώστε να επικεντρωθούν σε δραστηριότητες που τους ευχαριστούν. Από τους δύο όμως, νικητές βγαίνουν οι μεγαλύτεροι, που όπως φαίνεται, ξεφορτώνονται όλο το άγχος από πάνω τους.
...................................................................................................................................................................
 Επειδή η ζωή μια φορά μας δίνεται....

Πόσο όμορφα κομμάτια μας χαρίζει η ζωή σε όλες τις ηλικίες...αρκεί να την αγαπάμε...να την 
γευόμαστε... να μην μπαίνουμε στα στερεότυπα και στα καλούπια, που η κοινωνία συχνά μας επιβάλλει με τις αγκυλώσεις της και τις οπισθοδρομικές ...υποκριτικές συμπεριφορές της... 
Ταμπέλες κολημμένες πολλάκις στην πλάτη μας...μας κάνουν να διστάζουμε να απολαύσουμε τη ζωή...καθώς τα χρόνια περνούν...
 
Όμως η μαγική διαδρομή της ζωής...και το αέναον της αναζήτησης δεν σταματά ποτέ...
Είσαι νέος και τρέχεις με ορμή να καταχτήσεις τον κόσμο...κυνηγάς τα όνειρά σου και αυτό είναι το ζητούμενο της νιότης...
Είσαι μεσήλικας έχεις πετύχει κάποια από τα όνειρά σου και τρέχεις πίσω από τις ευθύνες της οικογένειας... και κάποια στιγμή αποφασίζεις να βγεις στο πλάι...να συναταξιοδοτηθείς και τότε πολλές φορές γίνεται το λάθος από σένα τον ίδιο και τους γύρω σου...
Άλλοτε σου ευχόντουσαν : άντε και καλή ψυχή...

Και μέσα σ' αυτό το μίζερο το σκεπτικό...δεν μπορούσες πολλάκις να αυτενεργήσεις και να κάνεις τα θέλω σου πράξη...και να εκμεταλλευτείς τον πολύτιμο πλέον χρόνο σου δημιουργικά και να προχωρήσεις παραπέρα...
Ομορφιές που δεν προλάβαινε το μάτι σου να ''πιάσει''..ανοίγονται ξαφνικά μπροστά σου....
Βιβλία που άφησες μισοτελειωμένα και αδιάβαστα στο τρεχαλητό της επιβίωσης.. σου κλείνουν το μάτι...ταξίδια που ονειρεύτηκες και δεν έκανες...τόπους που νοστάλγησες και δεν είδες....
όλα για σένα.. τώρα που ο χρόνος σου χαρίζεται απλόχερα...τώρα που είσαι ακόμα '''ζωντανός'''και φρέσκα σκέφτεσαι.. κι ας πέρασαν τα χρόνια...τώρα που αντέχεις και μπορείς...

Επειδή η ζωή μια φορά μας δίνεται '''άπαξ'''που λέει ο αγαπημένος μας Μίσσιος...άρπαξέ την από τα μαλλιά και χρόνου φείδου...έσω καιρός... 
Σοφία Θεοδοσιάδη.
                                                                                                                                     
...................................................................................................................................................................

 Αν παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι ..   






. Αν παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι
των ερώτων φαιδρά εποχή
δεν παρήλθον και όμως οι πόνοι
των βελών σου αγνώμων ψυχή

Σε ηγάπων, σε είχον θεά μου
κι η ψυχή μου επέτα προς σε,
ήσουν συ το γλυκό όνειρο μου
αι στιγμαί της ζωής μου χρυσαί

Πού τοσάκις εμπρός της Σελήνης
με ορκίσθης αγάπη σκληρά
ήσαν ψεύδη και συ με ηπάτας
με τα λόγια σου αυτά τα γλυκά


Στίχοι:  
Γεώργιος Δροσίνης
Μουσική:  
Νίκος Πλατσαίος

1.Χορωδία
..................................................................................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου