Κάθε λαός υπεύθυνος για την ιστορία του...

 


Ποτέ μου δεν ασπάστηκα...καθώς μεγάλωνα και καταλάβαινα του κόσμου τα καμώματα... τις μεγαλοστομίες...
Πάντα μου άρεσε απλά και ταπεινά να προχωρώ...σαν το κλαράκι που το δέντρο συμπληρώνει...σαν το μπουμπούκι που ανυπόμονα τον ήλιο του προσμένει για να ανθεί...

Ποτέ μου δεν μου άρεσαν λέξεις βαρύγδουπες...ωσάν τη λέξη περηφάνεια...και πάντοτε στη θέση της...επροσπαθούσα τη λέξη ανύψωση ψυχής...για πράξεις που αξίζανε να τις προσέξεις...να προσθέσω.
Δεν είναι ο τόπος που καμμιά φορά σε κάνει ανύψωση κι ανάταση ψυχής να αισθανθείς...αλλά αυτό το ένα ... το μοναδικό ποιόν του ανθρώπου...
Και ναι Ελληνίδα λέγομαι και είμαι...αφού στον τόπο αυτό  εγεννήθηκα και το φως του κόσμου τούτου  επρωτοείδα... 

Εεε και ?
Όλοι κάπου γεννήθηκαν...και ένιωσαν πως έχουν μια πατρίδα...αν και πάντα επίστευα κι ακόμα το πιστεύω...πως πατρίδα πιο αγαπημένη μας και λατρευτή...είναι η ίδια η ψυχή μας...
Κι έτσι λοιπόν πορεύτηκα με όλους εσάς μαζί...που Έλληνες λογίζεσθε και τον τόπο αυτόν πονάτε...μα αυτό δεν μας δίνει ελαφρυντικά...στον απολογισμό μας που θα κάνουμε...το μερίδιο της καταστροφικής πορείας μας...σαν έθνος μες στο χρόνο τον Ιστορικό... των ευθυνών μας να απαλλαγούμε...

Κι είναι οι ευθύνες μας πολλές...γιατί κάθε λαός τη μοίρα του λίγο πολύ τη διαγράφει...
Είναι πολλοί οι παράγοντες οι εξωτερικοί...κι αυτοί των συμφερόντων...των τρανών και των αρπαχτικών και των μεγάλων...μα είναι και ένα ..το χειρότερο...το πλέον βλαβερό και καταστροφικό...αυτό το μίζερο...το απερίσκεπτο...το μικροαστικό...το εγωιστικό...που τους ανθρώπους καταστρέφει...κι έτσι απ' την εσωτερική μας τη διάβρωση...σε μονοπάτια ολισθηρά  πάντα εμείς κυλάμε...

Είναι όμως εκεί στο διάβα μας και κάποιοι άνθρωποι...που μπόρεσαν και αποστασιοποιήθηκαν απ' την ταυτότητά τους τη '''στενή'''του '''Ελληνάρα του περήφανου''' και μπόρεσαν αλήθειες που πονάνε να μας πούνε...
Γι αυτό λοιπόν και σήμερα τα λόγια τούτα του σοφού αυτού ανθρώπου...μαζί σας τα μοιράζομαι...και σύμφωνη με βρίσκουν και επαυξάνω... 
Σκέψεις κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη.
....................................................................................................................................................................

ΒΑΡΝΑΛΗΣ ΚΩΣΤΑΣ- Οι μοιραίοι

....................................................................................................................................................................