Ανεβαίνοντας την πλαγιά των χρόνων
στο ξέφωτο της ψυχής βρεθήκαμε
με ένα καλάθι ανθισμένες λέξεις και ένα ασκί τραγούδια
Πιάσαμε απ το χέρι το όνειρο και κινήσαμε παρέα
αν ποτέ θα φτάσουμε στην κορυφή ποιος το ξέρει
ο δρόμος έχει αξία..
κράτα γερά το όνειρο απ' το χέρι και περπάτα ...
και απόψε το βράδυ θα στύψω ένα σύννεφο
να ξεδιψάσεις το πρωί της γιορτής σου
Που σ' αγαπώ και σου μιλώ την δική μας γλώσσα ..
Νικόλας...
nikos Davios 16/9/2018
στη Σοφία...
...................................................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου