'' λες μπόρα Φθινοπωρινή..ο έρως ''....

Πως να χωρέσεις μια στιγμή..
στις χούφτες πως ..
πως να την στραμπουλήξεις...?
θα ξεψυχήσει σαν το περιστέρι το λευκό..
νεκρή  πα στο περβάζι της καρδιάς
τα δάχτυλα σαν σφίξεις..
σαν μετανάστης δε γενεί
δε σκίσει τους αιθέρες..
μόνη.. ζητιάνα..ορφανεμένη τριγυρνά..
Δεν περιγράφεται μάτια μου η στιγμή..
μονάχα απαντιέται..
σαν  μπόρα Φθινοπωρινή..
κάθετα καταβρέχεται ο κήπος της καρδιάς..
χέρσος ή γόνιμος κι αν είν'..
φουσκώνουνε οι σπόροι του..
βλασταίνουν..
στους μαύρους..τους ξανθούς..
τους γκρίζους κρόταφους της γυναικός..
στέκεται απειλητικός..
ο έρωτας ο κλέφτης..
αλάνι ατίθασο..ασυμβίβαστο..
ψυχής αληταριό..
υφάδια γνέθει..κουρελούς προικιό..
χρώματα στης παστάδας το κρεββάτι..

 ''λες μπόρα Φθινοπωρινή..ο έρως'' - Σοφία Θεοδοσιάδη.
..................................................................................................................................................................