''ΔΕΚΕΜΒΡΗς ΤΡΙΓΥΡΙΖΕΙ''

Δεκέμβρης τριγυρίζει στο κατώφλι μας.. 
Δεκέμβρης των προσδοκιών..των επιθυμιών..
 τρανών εορτών και των ευχών
εφύγανε κι από νωρίς τα χελιδόνια
γυρίζοντας..κουρδίζοντας..μετρώντας περπατώντας...
παρατημένοι ερήμην μας..
μέσα στους λεπτοδείχτες μας του νου.. 
πότε ταχύτερα ασθμαίνοντας..πότε με βήμα αργό..
Χρόνε ανελέητε ..σκληρέ..
Την εξουσία σου στον άνθρωπο τη χαίρεσαι..

παίζεις τις τύχες των ανθρώπων
σκορπάς τις προσδοκίες στις ψυχές..

Γρήγορα που περνάει ο καιρός..
τι γρήγορα αλλάζουν οι εποχές..

Χειμώνας στο πλατύσκαλο..
Δεκέμβρης καλαντάρης..γιορτινός  
κι η αγωνία εις το κόκκινο..  
μη και το καταφέρει εφέτος ο χιονιάς  
να τα νεκρώσει τα όνειρα
στη Γης την παγερή για να τα θάψει. 
Δεκέμβρη ανελέητε στων απολογισμών..

 μετράς ερήμην μας το μέλλον..το παρόν  
με τα λεπτά..τα δευτερόλεπτα..τις ώρες..
το παρελθόν εγκλωβισμένο περπατεί μονάχο του   
οι λεπτοδείχτες πια το προσπερνούν...
το ημερολόγιο δείχνει τέλεμα
μα η ροή σου αδιάκοπη στο χρόνο..

 ''ΔΕΚΕΜΒΡΗς ΤΡΙΓΥΡΙΖΕΙ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,