ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΕΜΗΣΕΣ ΤΗΝ ΕΝΑΤΗ ΜΑΪΟΥ ;
( Μικρό αφιέρωμα στην Ημέρα της Νίκης κατά του φασισμού, 9 Μαΐου 1945)
Και σαν έφτασε στο δικαστήριο των αγγέλων
ρωτήθηκε: γιατί πολέμησες
την ενάτη Μαΐου;
Κι όταν αυτός απάντησε κοινότοπα :
για το δίκιο και τη λευτεριά,
ευθύς οι δικαστές – κάπως χολωμένοι – τον επιτίμησαν.
Σηκώθηκε και τον γαλάζιο ουρανό ατένισε.
Χαρούμενος συμπλήρωσε την ομορφιά με λέξεις:
Ναι, πολέμησα και για τούτες τις εικόνες.
-Για να περπατούν τα παιδιά
ξυπόλυτα στη δροσιά.
-Για τη χαραυγή και το πορφυρό χρώμα του δειλινού.
-Για το ζεστό ψωμί που ζυμώνουν οι μανάδες.
-Για το φιλότιμο να ‘σαι της πατρίδας ο φρουρός.
-Για τα εικονίσματα στους δρόμους,
που περιμένουν τους διαβάτες
το καντήλι τους ν’ ανάψουν.
-Για τις άσπρες κορδέλες στα μαλλιά των κοριτσιών.
-Για ένα ποτήρι γάλα κι ένα βιβλίο στο παιδικό δωμάτιο,
που ‘γραψε κι ο ποιητής .
-Για τα ηλιοτρόπια στις πεδιάδες,
που τρέλες κάνουν
σαν βλέπουν τον αφέντη τους,
να κυβερνά τη μέρα.
-Για τα ποτάμια και τα δέντρα,
που ‘χουν τη δική τους ιστορία
και τους ανθρώπους συντροφεύουν,
στα μικρά και μεγάλα τους ταξίδια.
-Για τα πουλιά και τα λουλούδια.
-Για τα νούφαρα στις λίμνες,
που πάνω τους ξεκουράζονται
οι στιγμές (της μνήμης).
-Για να μην ξαναφυτρώσουν
τ’ αγκάθια,
στα χωράφια της αγάπης .
-Για δυο μάτια που με κοίταξαν τρυφερά
μια νύχτα του Απρίλη.
Γι’ όλα αυτά.
Πολλά ή λίγα,
φτάνει που αγωνίστηκα.
Σαν είπε τον τελευταίο λόγο
οι άγγελοι έβγαλαν την ετυμηγορία :
πολεμιστή της ενάτης Μαΐου
σώθηκες, τίποτ’ άλλο.
Και ο Θεός συμφώνησε.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
( Μικρό αφιέρωμα στην Ημέρα της Νίκης κατά του φασισμού, 9 Μαΐου 1945)
Και σαν έφτασε στο δικαστήριο των αγγέλων
ρωτήθηκε: γιατί πολέμησες
την ενάτη Μαΐου;
Κι όταν αυτός απάντησε κοινότοπα :
για το δίκιο και τη λευτεριά,
ευθύς οι δικαστές – κάπως χολωμένοι – τον επιτίμησαν.
Σηκώθηκε και τον γαλάζιο ουρανό ατένισε.
Χαρούμενος συμπλήρωσε την ομορφιά με λέξεις:
Ναι, πολέμησα και για τούτες τις εικόνες.
-Για να περπατούν τα παιδιά
ξυπόλυτα στη δροσιά.
-Για τη χαραυγή και το πορφυρό χρώμα του δειλινού.
-Για το ζεστό ψωμί που ζυμώνουν οι μανάδες.
-Για το φιλότιμο να ‘σαι της πατρίδας ο φρουρός.
-Για τα εικονίσματα στους δρόμους,
που περιμένουν τους διαβάτες
το καντήλι τους ν’ ανάψουν.
-Για τις άσπρες κορδέλες στα μαλλιά των κοριτσιών.
-Για ένα ποτήρι γάλα κι ένα βιβλίο στο παιδικό δωμάτιο,
που ‘γραψε κι ο ποιητής .
-Για τα ηλιοτρόπια στις πεδιάδες,
που τρέλες κάνουν
σαν βλέπουν τον αφέντη τους,
να κυβερνά τη μέρα.
-Για τα ποτάμια και τα δέντρα,
που ‘χουν τη δική τους ιστορία
και τους ανθρώπους συντροφεύουν,
στα μικρά και μεγάλα τους ταξίδια.
-Για τα πουλιά και τα λουλούδια.
-Για τα νούφαρα στις λίμνες,
που πάνω τους ξεκουράζονται
οι στιγμές (της μνήμης).
-Για να μην ξαναφυτρώσουν
τ’ αγκάθια,
στα χωράφια της αγάπης .
-Για δυο μάτια που με κοίταξαν τρυφερά
μια νύχτα του Απρίλη.
Γι’ όλα αυτά.
Πολλά ή λίγα,
φτάνει που αγωνίστηκα.
Σαν είπε τον τελευταίο λόγο
οι άγγελοι έβγαλαν την ετυμηγορία :
πολεμιστή της ενάτης Μαΐου
σώθηκες, τίποτ’ άλλο.
Και ο Θεός συμφώνησε.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου