''συν- δέομαι''

Τις φλέβες της αλήθειας μου αναζητώ

όπως η μέλισσα το λούλουδο

πριν μαραθεί στο νέκταρ γυροφέρνει

συν - δέομαι  και λέξεις ζωγραφίζω στο χαρτί

δεν τις καρφώνω με καρφιά..

μελάνι στάζω της καρδιάς

μήπως και η αλήθεια μου αποτυπωθεί

εργάζομαι..σφυρηλατώ..ως οι μεταλλουργοί

κοσμήματα στα δάχτυλα μικρών παιδιών

απλόχερα με λέξεις να προσφέρω..

συνδέομαι ..συμμετέχω..καταθέτω ..ομολογώ

''κι αν η αλήθεια κρύβεται 

εκεί όπου ξεπλένεται η ψυχή''

στην κολυμβήθρα μου του Σιλωάμ 

πασχίζω για να βαφτιστώ

το φίλιον φως οι οφθαλμοί μου να γευτούν.. 

το θάμπωμα της σύγχυσης της αληθείας ν' αποποιηθώ

πριν γράψει για τα με τη λέξη θάνατος 

τ' ανθρώπου η Ιστορία  εις τον πάπυρον

καθώς βαδίζουμε παράλληλα..

χρόνια μου στήνει το καρτέρι..

δέομαι απλά και κατανυκτικά

σάμπως και η δέηση ανέλθει εις τους ουρανούς

και κοινωνήσει με ψυχές απολωλότων..

 

''συν- δέομαι'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,