''ιερή σιωπή''

Είναι ιερή η σιωπή την ώρα που ανταμώνουνε

οι ζωντανοί στα ονείρατα με τους αποθαμένους

σαν ανεβαίνουν οι νεκροί απ' την πύλη του Παράδεισου

σε κάμαρες ζεστές αγαπημένων.

Και αν το μέρωμα διαλύονται οι σκιες

αν σβήνουν οι οπτασίες απ' τα μάτια

μένουνε χαραγμένες οι μορφές

που μας κατοίκησαν στο χρόνο..

Σε κομποσκίνι της καρδιάς να τις μετράς ψιθυριστά

να τις μετράς σε προσευχές τις ιερές σου τις σιωπές

κάθε σιωπή..κάθε στιγμή..ένα βήμα προς την εξιλέωση

στο πισωγύρισμα της ένωσης εκείνο το συμπαντικό

στο πισωγύρισμα μιας στάλας ευτυχίας..

αξίζουν οι οδύνες της σιωπής..γεννούνε εμορφάδα

και πως αλλέως να σταθείς ανέγγιχτος 

μες στις κραυγές του κόσμου?

ιερή η σιωπή π' αντίκρυσα το βλέμμα σου

σαν επανέρχεται στα άϋλα..

το πρόσωπο του έρωτα για πάντα απετυπώθη..

Δε λησμονιούνται οι ιερές σιωπές

σε κατατρώγουν σπλαχνικά τις νύχτες τις μονάχες........

 

''ιερή σιωπή'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,