♫♫♫ σαν μελωδία ♫♫♫

φωτο : από το διαδίκτυο

Εκεί..

στην ώρα που ο αυγερινός στα σύννεφα κοιμάται..

ένα ψυχοπούλι έρχεται και μου χτυπάει το τζάμι...

ξύπνα μου λέει μη θλίβεσαι..

γιατί είσαι ακόμα ζωντανή..κι η αγάπη σε θυμάται..

παλιός μου γνώριμος..ο ήχος ο ζεστός..

στο τζάμι της ψυχής μου...

τα παγωμένα εκείνα πρωινά..την κάμαρα ζεσταίνει..

σαν μελωδία μακρινή..σαν ροδοστάξει το ξημέρωμα..σιμώνει η μορφή σου την ψυχή μου

κάθε που η σκέψη μου σε σένα πεταρίζει..μελωδώ..
κι αν οι ψυχές μας λέν' πως  αφουγκράζονται..
μπακίρια οι λέξεις οι μετύστερες..
μετά από σε..σκουριάζουν...

 ♫♫♫ σαν μελωδία ♫♫♫ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,