εβγήκε και φεγγάρι
μέσα στις έναστρες σιωπές
στην συνοικίαν του έρωτος εχάθηκε
είχε ζωγραφιστεί συρρικνωμένη η μορφή του
μες στα μάτια της..τεράστια στην καρδιά της..
Ακολουθούσε τη σκια
η νύχτα της είχε τριζόνια στο ξημέρωμα
σαν τότες που εστάθη ο ήλιος στο κατώφλι της
τον έφερνε σ' εκείνη
σαν τότες που εγεννιόταν η αγάπη της
για πάντα στην καρδιά..
Έξω στο δρόμο δεν επέρναε κανείς
είχε ποθήσει την μορφήν και την μιλιάν του..
''στην συνοικίαν του έρωτος'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου