Κι αν με ρωτάτε να σας πω
αν είμαι από τρανή γενιά κι από μεγάλο τζάκι
τούτο μονάχα θα σας πω
η κόρη που με γέννησε
στα καραγάτσια από κάτω εκοιλοπόνεσεν..
ήτανε κόρη λυγερή
προσφυγοπούλα ζηλευτή
του κάμπου το καμάρι.
αντάρτισσα για της ζωής τα ιδανικά
αντάρτισσα για της ζωής τα θέλω..
Τη μάνα μου
στα καπνοχώραφα ο έρωτας την παραμόνεψε
κι ο κάματος της ζύμωνε ψωμί.
Κι όταν ο ήλιος της ανέβαινε ψηλά
το γιασεμί π' εκουβαλούσε στην ψυχή
εφύτευε στον κήπο της καρδιάς μου
να σκαρφαλώνω όλο και ψηλότερα
στον τοίχο της σκληρής μας της ζωής
τ' άρωμα να μυρίζομαι εις την κορφή..
εις την κορφή..ολοένα εις την κορφή
ήτανε το μεράκι το κρυφό της..
''η κόρη που με γέννησε'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου