''τα ρόδα του Μάη''

by Guillaume Seignac

Ένα στεφάνι κρεμάω για τη μέρα μητέρα

με λουλούδια του Μάη έχω πλέξει

πως εταίριαξα κοίτα με τέχνη

τα ακριβά του μπαχτσέ σου τα ρόδα

με μικρά..ταπεινά χαμομήλια

που φυτρώνουν στις πλεύρες μονάχα

αψηλά στο Μετόχι του λόφου

να χορταίνουν της νιότης την πείνα..

περιπατητών μαραμένες ζωές να δροσίζουν.....

με τα ρόδα του Μάη στα μαλλιά 

κατηφορίζω στα σοκάκια της πόλης

ξεγελώ των ανθρώπων την πλάνην

περπατάω..ξορκίζω τα μάγια να λύσω

τίνος άλλου ανθοί έχουν μύρα τόσα..

για ν' ανθούν στην κεφαλήν ως το τέλος 

τίνος άλλου ανθοί σ' ένα στεφάνι

να χωρέσουν την πλάνη τολμούν..

παριόντων των ετών εις το γήρας.......

σαν θα μένουν καταγής ξερά..μαραμένα

να θυμίζουν της ψυχής μας το χαμένον το μύρον

σαν σκοτώνουν οι τρανοί αφεντάδες

σαν θα βάφουν τα χνάρια με αίμα

της μικρής μας χαμένης ''αθωότης'' το βήμα.

 

'' τα ρόδα του Μάη'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,