⫷εν καταφύγιον αθέατον⫸

όρος Πεντελικόν - 18 / 3 /2022

 

 

Πάντα λοιπόν θα ψάχνουμε

έν' καταφύγιον αθέατον

στου βράχου στων πλευρών του στις σχισμάδες

να φέρνει ο αγέρας απ' τα βάθη του

τραγούδια αρμονισμένα.

Οι ώρες λιθάρια που κατρακυλούν

όλα είν' ένα όνειρο..όλα είναι μια πλάνη

σ' ένα τοπίο αφιλόξενο

όταν σε δέρνει ο σίφουνας

στις κακοτράχαλες χαράδρες σου

γίνε αυτούσιος γκρεμιστής

μάθε να  την κατρακυλίζεις τη φθορά..

εις το μουρμούρισμα  του αντίλαλου

το μάταιον της προσωρινότητας το λάλημα

απασφαλίζει τα όνειρα τα κλειδωμένα σου

γεννάει την ζωήν.

 φέρνει στα χείλη μίαν προσευχήν

το άνω θρώσκω ευδοκιμεί

 σέβου το μεγαλείον Του..

σέβου τον μέγιστον Θεόν σου.

 

⫷ εν καταφύγιον αθέατον⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,