στις κάμαρες των χαμηλόσκεπων σπιτιών
χιλιάδες ήσαν οι ζωές που συγχρωτίζονταν
χιλιάδες οι ζωές που αγωνίζονταν
έφερνε ο άνεμος ακόμα τις φωνές
χιλιάδες ήσαν οι ψυχές στο κάλεσμα
εύθραυστοι ήρωες της σκέψης..δυνατοί
που ελαχταρούσαν το ταξίδι
κι έτσι καθώς ο άνεμος την κόμη της εχάϊδευε
έγειρε το κεφάλι της κι ανέβηκε ένα παραμιλητό
εις το απανωχείλι.
Ευλογημένος όστις εκατόρθωσε..δεν εναυάγησε
κι έκαμε το ταξίδι του ως άλλος Οδυσσέας
Ευλογημένος όστις άντεξε..
εκράτησε δεμένους στο κατάρτι του
τους πόθους τα μεράκια της ψυχής του.
επέρασε αλώβητος τις συμπληγάδες του καθώς..
η Σκύλλα και η Χάρυβδη εις τα στενά καραδοκούσανε
κι ο ουρανός απάνω του έβρεχε μαυροπούλια.
Ευλογημένος όστις κράτησε ορθό δεν εφοβήθηκε
του Οδυσσέα το φάντασμα σαν το πρωτοαντίκρυσε
στην εκσκαφή εντός του εις τα βαθέα..
όστις ετόλμησε και το 'δεσε γερά εις το κατάρτι του
σ' αναταριασμένες θάλασσες ταξίδια για Ιθάκες να χαράζει.
Ευλογημένος κι όστις γαλουχήθηκε..αντρώθηκε
με μύθους ..μες στους θρύλους τους Ελληνικούς
κι ελούσθη στου Ομήρου τ' ακρογιάλια.
Εις το σημείο μηδέν αναμεσίς εις του φωτός κι αντίκρια
της οριογραμμής του σκότους..
διακατέχομαι από της Ρωμιοσύνης τον καημό..
όταν τα μάγια σβήνονται και ξεθωριάζουν τα αστέρια.
ένας μονόλογος το νου μου κυβερνά..
παραδομένη στις σελίδες δόξης τις λαμπρές..σε διδαχές
σε θρύλους ..παραδομένη και σε τέρατα αλλόκοτα ενίοτε
στέκουν εμπρός μου με παρακινούν
πως ελαχτάρησα ετούτη η χάρη..η δύναμη να μου δοθεί
να βρω το Δούρειο ίππο μου αν θέλω να σωθώ.
Μικρός ο τόπος μου και μαγικός..Ελλάς σε αιώνιο τρικύμισμα
που καταπίνει στα πελάγη τα παιδιά της
ποίος Θεόσταλτος θα δυνηθεί..θα ανατρέψει στους καιρούς
ετούτην την πλαστογραφία της ζωής
της αιχμηρής ετούτης γης..της μοίρας την κατάρα?
⫷ ευλογημένος όστις ενεδύθη τον μανδύα του Οδυσσέα⫸ - Δοκίμιον Λυρικόν
Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου