για ακρογιαλιές και δειλινά να μου μιλάς..ν' αντέχω - της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Ζωγράφος :  Γιώργος Σταθόπουλος

Ένα μονάχα ηλιοβασίλεμα..οι φευγαλέες σου οι ματιές.. καθώς οι ρόδες του αυτοκινήτου μου γυρίζουνε αργά ..νωχελικά..κι απ' το ραδιόφωνο ακούγονται τραγούδια δροσερά και Καλοκαιρινά...για ακρογιαλιές και δειλινά μου σιγοτραγουδάνε..να μου κρατάς τον ώμο μου και να με ταξιδεύεις..στη χώρα που με γέννησε..ένα μονάχα ηλιοβασίλεμα μου είναι αρκετό..για ν' αγαπήσω πάλι απ' την αρχή την ίδια τη ζωή..τις πίκρες της να τις ξεφορτωθώ..κι από ψηλά ..σε μια στροφή του δρόμου μου..να τις κατρακυλίσω..
Μέσα στα κύματα του Αιγαίου να χαθούν..να πάψουνε άλλο και ξανά να με βαραίνουνε..και να με τυραννάνε...

Γεμίζει το βλέμμα ..η ψυχή...σφύζει η καρδιά από ζωή..σε μια μονάχα επιστροφή απόβραδου..που γέμισε ο ορίζοντας απ ' τις ροδόχροες και τις μαβιές φωτοσκιάσεις ...''Μάτια μου'' ..πως να περιγράψετε..λίγο είν' το μελάνι σας στο μελανοδοχείο της μικρής μας της ζωής..την ομορφιά αυτού του κόσμου..πως τόσα ''κλικ'' αμέτρητα και φωτογραφικά ομορφιάς να τα προλάβετε ..ν' αποτυπώσετε σε ένα θάλαμο μονάχα εμφανίσεων σκοτεινό..ποιό ''άλμπουμ'' να χωρέσει τις στιγμές ?.. μη σταματάς για δειλινά και ακρογιαλιές να μου μιλάς ..και να μου σιγοτραγουδάς ..για να αντέχω...

για ακρογιαλιές και δειλινά να μου μιλάς.. - Σοφία Θεοδοσιάδη.
..............................................................................................................