στη ''μετανάστευση'' της ουτοπίας μου.. - της Σοφίας Θεοδοσιάδη..

Ζωγράφος : Cristian Schloe

 Μια αιώνια αυταπάτη ή τουλάχιστον μια αυταπάτη που ξαναγιενιέται αέναα μέσα στ' ανθρώπου την ψυχή.. βρίσκεται συνεχώς πολύ κοντά στο να γενεί πραγματικότης..''σπάζοντας'' τον κλοιό τον εσωτερικό του της αντίστασης..θρύψαλα κάνοντας τον προστατευτικό του το φλοιό της ατολμίας...

Αν τον αφήσουμε ανεξέλεγκτο το νου..υπόγεια σκάβοντας στην αναζήτηση των  άπιαστων ουτοπικών του παραδείσων..ίσως και να μας βγάλει σε λημέρια που τον ''έτρεφαν'' ..σαν το ληστή που ψάχνει καταφύγιο..την πείνα να χορτάσει..

 θαρρώντας που 'μαι   μοναχή στο δρόμο με τις πινακίδες μου σε τόπους ''ουτοπίας''.. διαψεύσθηκα.. οι τόποι μου..στη ''μετανάστευση''την αναγκαία αυτή..ήσαντε τόποι ιεροί.. τάματος προσκυνήματος..σαν θάλασσες.. σαν άνεμος αρμύρα που μυρίζει.. στην κολυμβήθρα τους ελούζομουν το όνειρο θαρρείς....

στη ''μετανάστευση'' της ουτοπίας μου - Σοφία Θεοδοσιάδη.
..............................................................................................................