# ταξίδεμα αλαργινό #

Πως να χωρέσω την αγάπη σου..
σε μιας κοχύλας στο λαβύρινθο
άηχη η δυνατή της η κραυγή..
την γλύκα τη βαθιά ..να φυλακίσω την..
απ' τα ζεστά..τα φλογερά φιλιά σου
Mε τι τραγούδι μου θαλασσινό
σινιάλο το σουρούπωμα..
όταν βολτάρει το μεράκι μου
στην κουπαστή..
να βγω για να σου στείλω.
Αλαργινό μου πέταγμα...
πώς με τ' ανέμου τους φερτούς
τους κόκκους άμμου να τους φορεθώ..
να μεταμορφωθώ..και να χτιστώ..
σε λαμπερό μονάχα για τα σε..
σε ακριβό μαργαριτάρι?
Τι κι αν στα χέρια μου κρατώ σφιχτά..
χρόνια πολλά..κι απ' τα μικράτα μου
συλλέκτης έμοιαζα των κοχυλιών..
που μου χαρίζονταν απλόχερα..
τα ερωτικά μου Καλοκαίρια.. 
Κάθε κοχύλι θύμηση ακριβή
Καλοκαιριού που χρώματα εμοίρασε..
Καλοκαιριού που 'χε τη μυρωδιά σου
κάθε κοχύλι μου κι ένας σταθμός
στην υπόγεια τη διάβαση ψυχής μου..
''γλυκό''  μου  Καλοκαίριασε..
κι ακόμα δεν εφάνης...
μες στης αγκάλης σου τα κύματα
να γλυκονανουρίζουμαι..
στα ακρογιάλια της Παράδεισος..
κοχύλι ξεβρασμένο να γεννιέμαι..
ξανά..ξανά και πάλι απ' την αρχή..
στο μίτο μου της Αριάδνης να κρατιέμαι..

# ταξίδεμα αλαργινό # - σε ποίηση Σοφίας Θεοδοσιάδη
...........................................................................................................