''ΚΡΥΜΜΕΝΕς ΜΑΡΓΑΡΙΤΕς''

Καθώς κοκκίνιζε ο γαλάζιος ουρανός
στου δειλινού την ώρα
έβγαζες για περίπατο
τις σαρκωμένες  της ψυχής
κρυμμένες εις τους κήπους σου
θλιμμένες μαργαρίτες..
ένιωθες πιο βαθειά τη μαχαιριά
στο στήθος να καρφώνει..
Ό,τι σε άγγιξε και έτσι και αλλιώς
εκαταγράφηκε στο δίσκο το σκληρό σου..

Αποτυπώματα μιας άλλης εποχής..
χρόνια της αθωότητας..
αγάπη και συγκίνηση ορμή και θάρρος..
τόλμη και ρίσκο και όνειρα..
οι σελίδες των ημερολογίων σου..
στα ημεροδρόμια αλητεύουν...
Υποσχέσεις..
αγάπες και έρωτες νεανικοί..
όρκους αιώνιους εκρύβανε
που χάθηκαν σε μια βραδιά 
στο πρώτο φύσημα του ανέμου..
ήρθε η ζωή και τους αθέτησε..
διέψευσε το πείσμα σου το άκαμπτον
το ρίσκο το νεανικό..
που το πέρασμα του χρόνου αλλοιώνει..
Λες κι ήρθε η ώρα των ισολογισμών
να κλείσεις τα βιβλία τα λογιστικά 
επίσκεψη σου κάνει ο απολογισμός
στιγμές - στιγμές..ανεπιθύμητος
απόχτημα των ώριμών σου χρόνων...
Γυμνά δεντριά οι επιθυμίες οι αξόδευτες
κρυμμένες μες στα στήθια αμάδητες
προσμένουσες..κρυμμένες μαργαρίτες..
βάζοντας παραπεμπτικό
στα περιθώρια του αύριο
σ' αγέμιστο κενό ελπιδοφόρο
παγιδευμένες στην καρδιά..
σαν τρικυμία πρωτόγνωρη
μια ουτοπία επιθυμητή
με πάθος και ορμή σου καταγράφουν...

'' ΚΡΥΜΜΕΝΕς ΜΑΡΓΑΡΙΤΕς'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,