στάθηκαν τα ταξίδια και τα ονείρατα.>>
ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ- ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΗΣ
╔═════════✽
Να γυρίζεις τη γης, να βλέπεις - να βλέπεις-
και να μην χορταίνεις- καινούργια χώματα και θάλασσες κι ανθρώπους
και ιδέες, και να τα βλέπεις όλα για πρώτη φορά,
να τα βλέπεις όλα σα για τελευταία φορά, με μακρόσερτη ματιά,
κι έπειτα να σφλανάς τα βλέφαρα και να νιώθεις τα πλούτη να κατασταλάζουν μέσα σου ήσυχα, τρικυμιστά, όπως θέλουν, ωσότου
να τα περάσει
από την ψιλή κρισάρα του ο καιρός,
να κατασταλάξει το ξαθέρι απ' όλες τις χαρές και τις πίκρες σου - τούτη η αλχημεία της καρδιάς, είναι, θαρρώ μια μεγάλη, αντάξια του ανθρώπου ηδονή.
Το κείμενο είναι απόσπασμα από τον πρόλογο του
Νίκου Καζαντζάκη στο βιβλίο
"Ταξιδεύοντας στην Ισπανία".
╔═════════✽
Το ιδανικό μου θα ήταν οχτώ μήνες ταξίδι και τέσσερις μήνες μοναξιά.
.....................
Ένα μονάχα αξίζει: το ταξίδι.
╔═════════✽
Αυτά τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη
συνοψίζουν το πάθος του για τα ταξίδια.
Από την πρώτη του νεότητα μέχρι το θάνατό του
δεν έπαψε να ταξιδεύει στην Ελλάδα,
στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αφρική.
Ήταν ένας ακούραστος ταξιδιώτης.
Για ποιούς λόγους;
Τι αναζητούσε ακριβώς μέσα στις πολλαπλές του περιηγήσεις;
╔═════════✽
Στο τελευταίο του βιβλίο
Αναφορά στον Γκρέκο,
καταγράφει την πνευματική του αναζήτηση με αυτά τα λόγια:
« Όλα μου τα ταξίδια είχαν γίνει μια μονάχα κόκκινη γραμμή που ξεκίναγε από
τον άνθρωπο για να φτάσει στο Θεό».
╔═════════✽╔═════════✽
Γιατί ποιός μπόρεσε ποτέ αγαπητοί μου φίλοι ...σε ένα ταξίδι ονειρικό να αρνηθεί να αφεθεί ..... σε ένα τοπίο Ελληνικό να περιπλανηθεί...τη σκέψη και το νου του εκεί να ταξιδέψει.........
που απλά ...ένα τοπίο μοναχά αυτό δεν είναι......
Έχει ένα όνομα το τοπίο αυτό - το λένε Μαραθώνα, Σαλαμίνα, Ολυμπία,
Θερμοπύλες, Μυστρά - Βουνό και θέρετρο Κενταύρων.. συνδέεται με μιαν ανάμνηση...ιστορική....μιαν ανάμνηση μυθολογίας....και το διάβα της μικρής της χώρας αυτής....μέσα στ' ανθρώπου την Ιστορία......
Φέρνει στο νου ...στιγμές....ανύψωσης...ιστορικής....μα και ήττες.....που μας ντρόπιασαν...
Κάθε ένα τοπίο μας .......και μια μοναδική ιστορία.....
Κι έρχονται εκείνες οι στιγμές...που αδυνατούμε......και την πραγμάτωση των ταξιδιών μας αναβάλλουμε......πάντα ελπίζοντας...εκεί στο αύριο ...που θα μας ταξιδέψει.....
Είναι οι σημερινές αυτές οι συγκυρίες....που...τα όνειρά μας φρέναραν ...αυτά και τα τα ταξίδια....μα πάντα ένας τρόπος εκεί ...εκεί παραμονεύει ...να ξαναγευθούμε...τα ταξίδια...της αναζήτησης......πολλά τα κείμενα ...μα ακόμα μαγικότερα μέσα από τα υπέροχα τα κείμενα αυτά .....του Καζαντζάκη.......
Τα ταξίδια του νου....τα ακριβότερα ταξίδια μας.....
Η ζωή είναι αληθινή ...ζητά τη φαντασία μας ... μα όχι την φαντασίωση τη νοσηρή......
Ζητά το χρώμα ...ζητά την εσωτερική εμβάθυνση...το σκύψιμο στα θέλω τα πραγματικά...μακριά από την τετριμμένη την καθημερινότητά μας.....
Κι εσύ εκεί....ν' αναζητάς για να ξεφύγεις...γνώση ...σοφία και εμβάθυνση...να προσπαθείς καθημερινά να της προσφέρεις...
Ταξίδια μακρινά ή κοντινά...διαδρομές μες στην ψυχή ...που σε σταθμούς καινούριους θα σε φέρουν...
Μόν' πρόσεχε καρδιά μου εσύ...το ταξίδι εσύ να επιλέξεις...και μην σε παρασύρουνε τα τρένα τα ακριβά και τα πολυτελή...
Μπορεί απέξω να γυαλίζουνε ...να σου υπόσχονται ταξίδια ονειρικά...μα σαν στα τρένα αυτά θα επιβιβαστείς....σε σταθμούς χωρίς καθόλου ομορφιά και πράσινο...και γιασεμιά μπορεί και να σε βγάλουν....
Γρανάζια μιας άλλης μηχανής...γυαλιστερής σου φαίνονται...ταχύτητες μεγάλες αναπτύσσουν....μα τα ταξίδια τα ονειρικά ταχύτητες δεν αναγνωρίζουν....
Γαλήνιες θέλουν τις διαδρομές τα ονειρικά και μαγικά ταξίδια...τη θέα από το παράθυρο...νάχουν το χρόνο για να σεργιανίσουν...και τις φωτογραφίες της στιγμής...μες στην καρδιά να αποτυπώσουν....
Αναζήτησε και διάλεξε μονάχος σου...το χάρτη κράτα εσύ στα χέρια σου...και τις διαδρομές του ταξιδιού σου να διαλέξεις....
Άλλωστε .....τα ταξίδια....πλην της ψυχαγωγίας σου αυτής ......ταξίδια αναζήτησης λογίζονται...και είναι.....
Πάντα στο νου μας νάρχεται ... συχνά.. η ρήση του Γεώργιου Βιζυηνού η φιλοσοφημένη :
''Άχ ψυχή μου ,τίποτα δεν είδες στη ζωή σου .... τίποτα...... ''
Κείμενο -Σοφία Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου