Μικρές σχεδίες στα πέλαα
της πλάνης μου τα άσματα..
του νου μου τ' απαυγάσματα
γεμάτα από μηνύματα
εις των αφρών τα κύματα
ονείρατα τρανά που ταξιδεύουν..
της σύντομης ζωής μας τα ταξίδια τα μακρά
κι αν το φωσάκι στις σχεδίες λιγοστό..
κι αν το φωσάκι στις σχεδίες λιγοστό..
αυτό το λίγο που καθημερνά...
προς την Ιθάκη μας πηγαίνει..
κι αν μακριά μας φαίνεται...
κι όλο κι αν ξεμακραίνει..
σάμπως μες στα ταξίδια μας...
σάμπως μες στα ταξίδια μας...
μικρές - μικρές Ιθάκες εις τα πέλαα της ζωής.
δεν ανταμώσαμε..δεν ηύραμε λιμάνια ?
δεν ανταμώσαμε..δεν ηύραμε λιμάνια ?
Είν' η ελπίδα της ψυχής
λύχνος μιας προσμονής που σιγοκαίει.
⫷ μικρές σχεδίες⫸ - σε ποίηση Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου