Σ' αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,
και ζει απ' τον έρωτα σου σκοτεινό στο κορμί μου
τ' άρωμα που σφιγμένο μ' ανέβηκε απ' το χώμα.
Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντας πως, από που και πότε,
σ' αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια :
σ' αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ' άλλον τρόπο,
παρά μ' ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι,
που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σα δικό μου,
που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.
(από τα «Εκατό Ερωτικά Σονέτα»)
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Tο 17ο ερωτικό σονέτο του Πάμπλο Νερούδα
σαϊτα από γαρούφαλα που τη φωτιά πληθαίνουν:
σ' αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα,
μυστικά, μεσ' από την ψυχή και τον ίσκιο.
Σ' αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,
και ζει απ'τον έρωτά σου σκοτεινό στο κορμί μου
τ' άρωμα που σφιγμένο μ' ανέβηκε απ' το χώμα.
Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντάς πως από που και πότε,
σ' αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια:
σ' αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ' αλλον τρόπο,
παρά μ' ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι,
που το χέρι σου πάνω μου το νοιώθω σα δικό μου,
που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.
Ο Πάμπλο Νερούδα ήταν εραστής και στη ζωή του και στην ποίηση του. Τα σονέτα του ποιητή έχουν έναν και μόνο αποδέκτη, την Ματίλντε. Για εκείνη γράφτηκαν, εκείνη γέννησε τα συναισθήματα του καλλιτέχνη, εκείνοι με τον έρωτας τους τα δημιούργησαν. Οι αναγνώστες είναι θεατές ενός έρωτα αντάξιου της έννοιας, του νοήματος και της πραγματικής αξίας του βαρύνει τη λέξη.
«Έχω
για τη ζωή μιαν αντίληψη δραματική και ρομαντική. Ό,τι δεν αγγίζει
βαθιά την ευαισθησία μου δεν με ενδιαφέρει. Όσον αφορά την ποίηση, στην
πραγματικότητα καταλαβαίνω πολύ λίγα πράγματα. Γι' αυτό συνεχίζω με τις
αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας. Ίσως απ' αυτά τα φυτά, τη μοναξιά, τη
σκληρή ζωή, βγαίνουν οι μυστικές, αληθινά βαθιές "Ποιητικές Πραμάτειες"
που κανείς δεν μπορεί να διαβάσει, γιατί κανείς δεν τις έγραψε. Η ποίηση
διδάσκεται βήμα βήμα ανάμεσα στα πράγματα και στις υπάρξεις, χωρίς να
τα χωρίσουμε, αλλά ενώνοντάς τα με την ανιδιοτελή απλωσιά της αγάπης.» Π.Ν.
Ο Πάμπλο Νερούδα, φιλολογικό ψευδώνυμο του Νεφταλί Ρικάρδο Ρέγιες Μπασοάλτο
(12 Ιουλίου 1904-23 Σεπτεμβρίου 1973) γεννήθηκε στην πόλη Παράλ της Χιλής.
Η μητέρα του πέθανε από φυματίωση ένα μήνα μετά τη γέννησή του κι έτσι ο πατέρας του, Χοσέ, σιδηροδρομικός υπάλληλος, μετακόμισε στην πόλη Τεμούκο, όπου ξαναπαντρεύτηκε.
Ήταν Χιλιανός συγγραφέας και ποιητής. Θεωρείται ο σημαντικότερος ποιητής του 20ού αιώνα στη Λατινική Αμερική.
Ξεκίνησε να γράφει ποίηση σε ηλικία 10 ετών, αλλά ο πατέρας του τον αποθάρρυνε κι έτσι άρχισε να υπογράφει τα έργα του το 1946 με το ψευδώνυμο Πάμπλο Νερούντα, υιοθετώντας το επώνυμο του γνωστού Τσέχου συγγραφέα και ποιητή Γιαν Νερούντα. Το μικρό του όνομα εικάζεται ότι το πήρε από το Γάλλο ποιητή Πωλ Βερλαίν.
Του απονεμήθηκε το 1971 το Νόμπελ Λογοτεχνίας, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις λόγω της πολιτικής του δραστηριότητας.
Πηγή : Βικιπαίδεια.
O χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούδα έγραψε κάποτε πως η αγάπη είναι σύντομη, ωστόσο διαρκεί πολύ. Εξερευνώντας τα μέρη που αγάπησε και τα σπίτια που έζησε, αποδεικνύεται ότι τα λόγια αυτά δεν ήταν σκόρπιες λέξεις σε μία κόλλα χαρτί. Ο Νερούδα δεν ξέχασε ποτέ τους φίλους του. Όταν οι αγαπημένοι του άνθρωποι έφυγαν από τη ζωή, σκάλισε στα σπίτια του τα ονόματα τους, σαν να ήθελε να συνεχίσει να κουβεντιάζει μαζί τους, να πίνει ένα ποτό με τη συντροφιά τους, να αισθάνεται γύρω του την παρουσία τους. Περισσότερα από 40 χρόνια μετά το θάνατό του, τα ονόματα είναι ακόμα εκεί (17 στο σύνολο), και μπορεί κανείς να φανταστεί τις συνομιλίες που θα έκανε μαζί τους για την ποίηση, την αγάπη, τα ταξίδια... Πριν από το θάνατό του το 1973 σε ηλικία 69 ετών, ο Νερούδα είχε ήδη γοητεύσει για τα καλά την ανθρωπότητα με το λυρισμό των στίχων του και τον αγώνα του ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση. Η εργασία του είχε αποτιμηθεί ως μια τεράστια εσωτερική "δεξαμενή", η οποία κατάφερε να δώσει ξανά στη ζωή της Νότιας Αμερικής πεπρωμένο και όνειρα.
Ο Πάμπλο Νερούδα, φιλολογικό ψευδώνυμο του Νεφταλί Ρικάρδο Ρέγιες Μπασοάλτο
(12 Ιουλίου 1904-23 Σεπτεμβρίου 1973) γεννήθηκε στην πόλη Παράλ της Χιλής.
Η μητέρα του πέθανε από φυματίωση ένα μήνα μετά τη γέννησή του κι έτσι ο πατέρας του, Χοσέ, σιδηροδρομικός υπάλληλος, μετακόμισε στην πόλη Τεμούκο, όπου ξαναπαντρεύτηκε.
Ήταν Χιλιανός συγγραφέας και ποιητής. Θεωρείται ο σημαντικότερος ποιητής του 20ού αιώνα στη Λατινική Αμερική.
Ξεκίνησε να γράφει ποίηση σε ηλικία 10 ετών, αλλά ο πατέρας του τον αποθάρρυνε κι έτσι άρχισε να υπογράφει τα έργα του το 1946 με το ψευδώνυμο Πάμπλο Νερούντα, υιοθετώντας το επώνυμο του γνωστού Τσέχου συγγραφέα και ποιητή Γιαν Νερούντα. Το μικρό του όνομα εικάζεται ότι το πήρε από το Γάλλο ποιητή Πωλ Βερλαίν.
Του απονεμήθηκε το 1971 το Νόμπελ Λογοτεχνίας, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις λόγω της πολιτικής του δραστηριότητας.
Πηγή : Βικιπαίδεια.
O χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούδα έγραψε κάποτε πως η αγάπη είναι σύντομη, ωστόσο διαρκεί πολύ. Εξερευνώντας τα μέρη που αγάπησε και τα σπίτια που έζησε, αποδεικνύεται ότι τα λόγια αυτά δεν ήταν σκόρπιες λέξεις σε μία κόλλα χαρτί. Ο Νερούδα δεν ξέχασε ποτέ τους φίλους του. Όταν οι αγαπημένοι του άνθρωποι έφυγαν από τη ζωή, σκάλισε στα σπίτια του τα ονόματα τους, σαν να ήθελε να συνεχίσει να κουβεντιάζει μαζί τους, να πίνει ένα ποτό με τη συντροφιά τους, να αισθάνεται γύρω του την παρουσία τους. Περισσότερα από 40 χρόνια μετά το θάνατό του, τα ονόματα είναι ακόμα εκεί (17 στο σύνολο), και μπορεί κανείς να φανταστεί τις συνομιλίες που θα έκανε μαζί τους για την ποίηση, την αγάπη, τα ταξίδια... Πριν από το θάνατό του το 1973 σε ηλικία 69 ετών, ο Νερούδα είχε ήδη γοητεύσει για τα καλά την ανθρωπότητα με το λυρισμό των στίχων του και τον αγώνα του ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση. Η εργασία του είχε αποτιμηθεί ως μια τεράστια εσωτερική "δεξαμενή", η οποία κατάφερε να δώσει ξανά στη ζωή της Νότιας Αμερικής πεπρωμένο και όνειρα.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου