Κι εγώ που σε περίμενα τόσους...εννέα μήνες,απ' το ταξίδι μέσα μου να βγείς και νάρθεις...τούτο εδώ το πρωϊνό στις 8 ήταν του Μάη...όλα μου μοιάζανε αλλιώτικα...Ψιλόβρεχε...κάτι σταγόνες όμορφες στο σώμα μου ένιωσα και με βιασύνη μου εμήνυσες,πως έρχεσαι...πως φτάνεις...
Συνεπαρμένη από τον ερχομό σου εγώ και τις μοσχοβολιές της Άνοιξης, καθώς Μάης ήταν μήνας...σαν σήμερα λεβέντη μου...ολάνθιστος...ρόδα και γιασεμιά και πασχαλιές ο κήπος μας γεμάτος...ήταν μου είπε ο γιατρός η μέρα.. που περίμενα τα μάτια σου να δω..Θα 'ρχόσουνα στον κόσμο τούτο της ζωής και στο δικό μου κόσμο...κι ούτε που το φαντάσθηκα πως από νωρίς, που ήτανε πρωί - πρωί και στις 8 του Μάη...πως μια άλλη γυναίκα θα γινόμουνα ...μαζί με το δικό σου κλάμα...μια άλλη ...καινούρια από την αρχή, τα σχέδιά μου και τα πλάνα μου ,απ' την αρχή να σχεδιάσω...
Κι ήρθες !!!
Με τα μελιά τα μάτια σου με κοίταξες και το μικρό σου το χεράκι κοίταξα...σαν παραμύθι μου φαινότανε ετούτο το χεράκι...που στον καρπό του φόραγε.. ένα τόσο δα μικρούλι βραχιολάκι...μη τύχει και μου μπερδευτείς , κι εγώ δε σε γνωρίσω...
Αστέρι λαμπερό μου φάνηκες και τώρα είσαι άντρας....
Πως πέρασαν τα χρόνια και ξημέρωσε γοργά-γοργά...ήλιος εστάθηκες θαρρείς εκεί ψηλά...το φως σου γύρω να σκορπάς και να φωτίζεις...
Τι χρώματα ...τι μουσικές εσκόρπισες τριγύρω μας...με τα χρυσά σου τα χεράκια...τι χρώματα ...τι μουσικές...με την ευαισθησία σου...και το ταμπεραμέντο σου να ισορροπείς τις μουσικές ...με την αληθινή σου τη ζωή και να τις μετατρέπεις δημιουργικά και έξυπνα...μονότονα να μην φαίνονται .. τα καθημερινά...
Έχεις γενέθλια σήμερα και θαρρώ , πως και εγώ έχω μαζί σου...κάθε χρόνο ετούτη τη μέρα του Μαγιού...για σένα τα καλύτερα να εύχομαι ,να προχωράς μες στη ζωή , όπως εσύ εδιάλεξες ...κι εγώ συνοδοιπόρος κι αρωγός στις σκέψεις σου ,που επέλεξες για τη δική σου τη ζωή εσύ και μόνο εσύ... μονάχος...
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ακριβέ μου Γιάννη !!!
Χρόνια καλά...και ροδογέμιστα ...χρόνια σοφά...μεστά ...γεμάτα από ανάσες και στιγμές.. ονειροταξιδεμένες !!!!
Η μάνα σου - Σοφία Θεοδοσιάδη.
...........................................................................................................
Και ναι.. πολύ σ'αγάπησα...και πάντοτε η αγάπη μου για σε ,θάναι η σιδερένια δύναμη...που όρθια σαν κολώνα δωρική.. με στηρίζει ...με κρατά !!!
Σ'ευχαριστώ μανούλα μου γλυκειά !!!
Η κόρη σου - Σοφία Θεοδοσιάδη
............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου