Δεν έχω θυμό μέσα μου! - Σαίξπηρ.

Δεν έχω θυμό μέσα μου!
Δεν έχω έχθρα για κανέναν!
Μόνο που μέσα μου κοιμάται μια λύπη!
Πρόσεχε μην μου την ξυπνάς!

Κι η λύπη όταν την ξυπνάς γίνεται θάνατος!
Άστην να κοιμηθεί, να γαληνέψει και να ξεχαστεί...
Θα θελα να μπορούσα να θυμώσω, να φωνάξω, να ξεσπάσω, να κλάψω, να εκδικηθώ.
Μόνο που τίποτα από αυτά δεν θέλω να κάνω.
Το μόνο που θέλω είναι να ξεχάσω.
Όπως κάνω ότι ξεχνώ τόσα πράγματα.
Κι ας μην τα ξεχνώ.

Θέλω να περπατήσω και να μυρίσω νυχτολούλουδα.
Να περιπλανηθώ σε δρομάκια άγνωστα.
Θέλω να μετακομίσω σε καινούρια γειτονιά.
Να ανακαλύψω καινούρια μυστικά.
Σε θυμάμαι να μου λες, πως πρέπει στον εχθρό να χαμογελώ, γιατί έτσι τον πανικοβάλλω.
Σου χαμογελώ και σε κοιτώ στα μάτια.
Τώρα πια, ξέρω τα ψέματα πίσω από τις καλά κρυμμένες αλήθειες σου.
Είναι όλα τόσο ξεκάθαρα.
Χάθηκε η ομίχλη, διαλύθηκαν τα σύννεφα
Η ομορφιά και η ασχήμια τώρα...μας κοιτούν κατάματα.
Μην μου ξυπνάς λοιπόν αυτά που αφήνω να κοιμούνται.

Σαίξπηρ.
..............................................................................................................

 Ο κόσμος έχει χίλια χρώματα...δεν ημπορώ να απαρνηθώ τα χρώματα τα χίλια....

Ο κόσμος έχει χίλια χρώματα...χασεδένιο το φουστάνι γεμάτο κεντίδια και σχέδια ο ποδόγυρος...κι εγώ εδώ στη γη...να περπατώ...να οσφραίνουμαι ...να γεύομαι...θέλω δε θέλω να το ντύνομαι το ρούχο αυτό το γιορτινό...με τα κεντίδια του τα πλουμιστά...δεν ημπορώ να απαρνηθώ τα χρώματα τα χίλια...τι ...είναι η καρδιά μου ζωντανή...και με καλεί...και πως να αρνηθώ?..και σε ένα χορό να θέλω να πιαστώ....να μην μπορώ...να αντισταθώ σε μια μάντινάδα της  καρδιάς...Και να χορέψω αρχινώ...με αυτόν που τον εζήλεψαν τα αστέρια...και τονε πήραν στην παρέα τους ...μα και στον αγαπημένο.. που μέσα μου βαθιά...θέλω να του τραγουδώ...τις μαντινάδες τις  καλές...της γιατρειάς τις μαντινάδες... κι εκείνες τις χρωματιστές...

Τι όμορφα τα λόγια σας Χαϊνηδες...και πως μου γλυκοτραγουδάτε...και σημαδεύετε καρδιές...να τις ανοίξετε προσδοκάτε με τις  γλυκειές τις μελωδιές...τις μελωδιές σας τις  μοναδικές...

η φίλη σας Σοφία....
.............................................................................................................

Μαντινάδες πουλώ - Χαϊνηδες..

      

Σκολιανή φορεσά
χασεδένιος ο πάγκος
ξημερώματα
κι ο κόσμος χίλια χρώματα.

Μαντινάδες πουλώ
με τη ζάχαρη απόξω
πάρε κόσμε πολλές
μαντινάδες καλές
δεν είναι και ζημιά
δυο δεκάρες η μια.

Για μια αγάπη παλιά
που την πήραν τ’ αστέρια
γέμισα καημούς
τη νύχτα κι αναστεναγμούς.

Έχω ωραίο χτικιό
μ’ αναμνήσεις και βήχα
ποιος ψεγάδι μπορεί
στο χτικιό μου να βρει
πάρε κόσμε πολλές
μαντινάδες καλές.

Τ’ όνειρο μιας αυγής
πού `χε η νιότη λατρέψει
μην το σκέφτεσαι
μικρό μου και πικραίνεσαι.

Νά `χαμε ένα ακριβό
παραμύθι τσι νύχτες
θά `τανε οι καρδιές
σαν τ’ αλώνια φαρδιές
πάρε κόσμε πολλές
μαντινάδες καλές.

Γέρνει ο ήλιος κι εγώ
μοναχός φεύγω πάλι
με προσμένουν να
γυρίσω μέρη μακρινά.

Με φεγγάρι θολό
και βουβό μεσονύχτι
θα με φέρει η νοθιά
σε μια ανάσα βαθιά
να σου δώσω πολλές
μαντινάδες να λες.

Στίχοι : Δημήτρης Αποστολάκης

Μουσική : Δημήτρης Αποστολάκης. 

..............................................................................................................