Τα γιασεμιά τα μάζεψα πολύ πρωί...με τη δροσιά...νάρθω στην πόρτα σου μπροστά...σαν νάν' ξανά Πρωτομαγιά...στην πόρτα σου εκεί να τα κρεμάσω...κι απ' τη μοσχοβολιά τους να ξυπνήσεις και να δεις...πως μια φίλη σου από μακριά κι απ' τα παλιά...κατάλαβε πως τα αρώματα τα αυθεντικά εσένα σου αρέσουν...Δέξου τα ...είναι ίσως ταπεινά...δεν είναι ''ανθοδέσμη'' από ανθοπωλείο αγορασμένα...μα είναι μπουκέτο αυτά ξεχωριστό..από τον κήπο της ψυχής μου..γιασεμιά..ένα - ένα μαζεμένα...ολόδροσα...μεθυστικά...
Χρόνια πολλά ...χρόνια καλά...χρόνια γεμάτα από μικρές -μικρές στιγμές...που το άρωμα του γιασεμιού νάρχονται και να σου θυμίζουν...
η φίλη σου Σοφία...
............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου