1 Μαΐου 2016

<< Χριστός Ανέστη!!! >> και φέτος μεγαλοπρεπώς...

<< Χριστός Ανέστη >> και φέτος μεγαλοπρεπώς...γιορταστικά..Σε λίγο θα αφήσουμε σαν ανάμνηση παλιά και πάλι πίσω μας τους Επιτάφιους ...τους Μεγαλόσταυρους και ανανεωμένοι θα καυχιόμαστε πως ζήσαμε και φέτος μιαν Ανάσταση τρανή...Μα θα σε ρωτήσω και θα αναρωτηθώ ξανά και πάλι και ξανά...ποιόν Θάνατο νικήσαμε στ' αλήθεια?Ποιά είν' αυτά τα λόγια τα μεγάλα ..οι ψαλμωδίες ...οι τυμπανοκρουσίες και τα βεγγαλικά...που θα απαλύνουν τον πόνο των άστεγων...των κουρελιασμένων...που το χέρι άπλωσαν δισταχτικά...σε ένα γεύμα αγάπης.. των λιτά βεβαίως σήμερα διαβιούντων συνανθρώπων τους ? 

Σηκώσαμε στο νου μας την ταφόπλακα που σκέπασε βαριά τις ιδέες του Θεάνθρωπου και τώρα στην αποψινή βραδιά...σε μια μια μονάχα Ανάστασης βραδιά την εσηκώσαμε και ανεστήθη ο Θεάνθρωπος...? Και τις άλλες τις ταφόπλακες τις καθημερινές?Εκείνες που φορτώσαμε στις άδολες τις πλάτες τους...μιας νεολαίας αθώας και ανυποψίαστης...εκείνες τις ταφόπλακες...πότε προσμένουμε και σχεδιάζουμε να τις ανασηκώσουμε...από τα σώματα αυτά...και Ανάσταση να διαδραματιστεί στα μάτια τους μπροστά ? Όχι δεν βγήκα σήμερα ημέρα της Λαμπρής να διαμαρτυρηθώ...το γλέντι σας να αμαυρώσω...και το αρνάκι σας το σουβλιστό εγώ να''ξεπετσιάσω'''..

Είναι δικό σας ...φάτε το και κάντε το όπως ορέγεστε κι εσείς το προτιμάτε...έτσι κι αλλιώς δε μου αρέσει το ''αρνί''...και δεν το '''ξεπετσιάζω''...Να σας μιλήσω προσπαθώ...και να εξηγήσω και στον ίδιο μου τον εαυτό  και σε σας τα ανεξήγητα...πως να κοιτάξω τα παιδιά μου εγώ κατάματα...τα παιδιά σας και τους επιστήμονες...που άνεργοι εκεί έξω προσπαθούν Ανάσταση για να γιορτάσουν...περιφερόμενοι στους δρόμους μας μπροστά...με βλέμματα χαμένα ...απορημένα γεμάτα σοφία και πτυχία της ζωής...μα άδεια βλέμματα της ανεργίας θύματα κι αυτά...Ποιά Ανάσταση των εκκλησιών και μοναχά, θα κατορθώσει την Άνοιξη να κρατήσει ζωντανή και να δώσει στους άνεργους τους νέους που ταλανίζονται.. την πίστη ...τον αυτοσεβασμό για τη χαμένη τους αξιοπρέπεια..καθώς εγίνανε ''οικότροφοι'' γιαγιάδων και παπούδων? Μα το ξέρω εσείς θα μου το πείτε και αυτό..σαράντα μέρες θα κρατήσει η χαρά απ' την Ανάσταση ..οι ευχές θα δίνουν και θα παίρνουν...τα συσσίτια αγάπης και αλληλεγγύης για λίγες ακόμα μέρες θα συνεχιστούν...κι ύστερα κανείς δε θα θυμάται πια τις ''πένθιμεςκαμπάνες''τους Σταυρούς και το δρόμο αυτόν του Γολγοθά...

Κι ο Γολγοθάς θάναι εκεί έξω ...ίσως κρυμμένος κι όχι στα μάτια μας μπροστά...μα ολόρθος και αληθινός και ανηφορικός και δύσβαστος συνάμα...ζωγραφισμένος θάναι εκεί στα μάτια απάνω των κουρελιάρηδων...των πεινασμένων...των νηστικών μικρών παιδιών...των ανήμπορων και απροστάτευτων ...χωρίς κοινωνική περίθαλψη γερόντων...Και ναι.. η Ανάσταση κι εκείνη θα καραδοκεί ...θα ελπίζει...θα αγωνιά...θα προσμένει...θα ευελπιστεί...σε μία νέα Άνοιξη...σε μια καινούρια Πασχαλιά...
Δεν είναι κακία αυτό που θα τολμήσω σήμερα Λαμπρή για να σας πω : Μήπως λέω.. μήπως η Ανάσταση έρχεται κάθε χρόνο μες στην Άνοιξη..για τους ολίγους τους διαπλεκόμενους ή και τους τυχερούς ? Κι ή άλλη η Ανάσταση πάλι στα σκαλοπάτια καρτερεί μονάχη της ...με το ξεθωριασμένο ρούχο της...γιατί και φέτος πάλι το παλιό της φόρεσε...και στη μεταλαβιά δεν πήγε λαμπερή... 
<< Χριστός Ανέστη >> αγαπητοί και αγαπημένοι μου !!!

Χριστός Ανέστη - Σοφία Θεοδοσιάδη-εκπαιδευτικός.
............................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου