''ξεθωριασμένα σινιάλα κραυγαλέων αστοχούντων ονείρων''..

Ζωγράφος : Χρήστος Μποκόρος

Σκουριασμένα συνθήματα..πεπερασμένων ηρώων..
ξεθωριασμένα σινιάλα κραυγαλέων αστοχούντων ονείρων..
Πυρκαγιές που ενωρίς νοτιστήκαν
εβραχήκαν τα όνειρα φλόγας μας πύρινης..
αργοπορούντος ενός ήλιου γεννήτορα..
Την αρμονία μου ταυτίζω εντός και εκτός..
της ψυχής της Πατρίδας..της δικής μου ψυχής..
παράλληλοι δρόμοι..
πεζοπόρος γυρεύω τους δρόμους παλιούς
να με βγάλει σε στέκια με τα αρχαία μπακίρια..
γειτονιές που αγόρασα κρασιά δυνατά
 σε πιθάρια του Διογένη..τον ''κύνα'' να ψάξω..
ν' ανασύρω τις λέξεις..καταδίκη να μοιάζουν..
δυνατοί να 'ναι οι κρότοι γερά αντιφωνούντων..
και η φράση θλιμμένο τραγούδι..
του Διογένη το στόμα λαλούντος..παρελθόν ν' απομείνει
 «Εγώ τους καταδίκασα να μείνουν εκεί».
μεθυσμένη οδοιπόρος σε ακρογιάλι να φτάσω..
παφλασμοί θαλασσών ακριβών..
να ξεπλύνουν τις γκρίζες σκιές..

''ξεθωριασμένα σινιάλα κραυγαλέων αστοχούντων ονείρων'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη 
..............................................................................................................