''όμοιος καμβάς μιας ζωγραφιάς''..

Ανάσες πνεύμονα βαθιές..οι αποδράσεις..
στα λημέρια της ψυχής μου..
φως ιλαρόν..μες στις ανήλιαγες σπηλιές
στα γραφικά περιδιαβαίνοντας..
στα θάματα της φύσης..
Όμορφος τόπος είν' η χώρα μου..
όμοιος καμβάς μιας ζωγραφιάς..
χρόνια τον χρωματίζω..
μες στις αλάνες λεύτερη
εσύ κι εγώ..εμείς κι εσείς..
στους χωματένιους δρόμους της..
αναζητώντας τη ζωή..
σπίτια μικρά και χαμηλά..
κτήρια ουρανοξύστες..
αυλές ολάνθιστες..
και μυρωδιές με γιασεμιά..
κόκκινα κεραμίδια..
μπετά με γκρίζο κούμπωμα..
σύνθεση της εικόνας..

Περιπλανώμενη δε χάθηκα..
στα βαλτονέρια δεν φουρκίσθην..
Ξεκόβω πάντα πρόθυμα..
στης φύσης τα λημέρια..
Μια ανθισμένη αμυγδαλιά..
νύφη επιπόλαιη..βιαστική..
τα άνθια στο Χειμώνα της εκθέτει..
καρπούς κοιλίας ονειρεύεται..
στη γήινη του Χειμώνα παγωνιά..
ένα πανέρι μαργαρίτες μοναχά λευκές..
ένα κοχύλι 
που εξέβρασε το καταχείμωνο η θάλασσα
το παζλ της ευτυχίας συμπληρώνει..

Και τι θαρρείτε φίλοι μου καλοί..
είν' οι αποσκευές μου οι διαλεχτές..
στης καθημερινότητας το γυρισμό..
μες στ' αλωνάκι της πραγματικότητας..
των γνήσιων μασκαράδων..
Βρέχει κι εγώ δε βρέχομαι..
φοβούμαι για τα χρώματα της ζωγραφιάς..
μην αναλιώσουνε και στάξουνε 
μη ξεθωριάσει ο καμβάς..
χαθεί στα φυλλοκάρδια η εμορφάδα..
Γεύομαι χρόνια παν' πολλά..
το σήμερα στις εκδρομούλες της ψυχής..
με μια αγάπη αντάμα...........

''όμοιος καμβάς μιας ζωγραφιάς'' -  Σοφίας Θεοδοσιάδη
..............................................................................................................