''το μυστικό''...

Σε μιαν εκζήτηση του χαμένου σου εγώ
στο φόβο της παγίδας του θανάτου σου εμπρός
με ρώτησες με δισταγμό..
είσαι μονάχη στη ζωή..και πως την επαλεύεις..?
Αθόρυβα το βλέμμα σου απάντησε..
καθώς είναι η σιωπή..
η δυνατότερη κραυγή μας..
Το πιο σοφό μας μυστικό..
της ευτυχίας της προσωπικής 
είναι να  '''ζευγαρώνουμε'''
πρώτα καλά με  τον πολύτιμό μας εαυτό 
πολύ και πριν  αναζητήσουμε ..
να ακουμπήσει  η δική μας η ψυχή
επάνω στην ψυχή του άλλου του ανθρώπου! 
Όταν έχεις γεμίσει μέσα σου....
έχεις ήδη αποδράσει στο ωραίον...
από την μιζέρια σου..του ανυπόφορου εγώ
της πληκτικής καθημερινότητας...
του χρόνου του κενού σου..
Το μυστικό είναι να χαίρεσαι με τα ολίγα...
τα απλά ..τα ασήμαντα... 
να καλοδέχεσαι όσα έρχονται...
που φορές -φορές φαντάζουνε αβάσταχτα....
κι όμως τα αντέχεις.....
να μην γίνεσαι αχάριστος.. 
η ζωή είναι μοναδική για τον καθένα από μας.
και δίνεται άπαξ..και δια παντός
 και αγύριγος ο χρόνος παραμένει..

''το μυστικό'' - Σοφία Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,