''ΣΥΛΛΟΓΗ''

Στο κάρινο το ερμάρι το παλιό
με το τριανταφυλλένιο πόμολο

έκρυψα .. 
βύθισα το σακουλάκι με το σπόρο σου..

μικρά σποράκια τα στιχάκια σου..
άλλοτε λύπες κι άλλοτε χαρές..

φυτρώνανε  σε κήπο..

μα ο κήπος εμεγάλωσε..γίνηκε περιβόλι..  
τώρα τα άνθια τους γεμίσαν τα κλαριά..
στους φράχτες της ψυχής μου αναρριχώνται..
Άνοιξη λες..στολίζουνε..
στην κάψα του Καλοκαιριού 
στολίζουν την ασχήμια που σκορπούν..
 εκείνα τα πολιτικά..
τα βραχνιασμένα αηδόνια..  
φυτεύουν σπόρους χαλασμένους στις αυλές..  
για να θερίσουνε τα γαϊδουράγκαθα
τώρα σιμά στο θέρος..
 κι εσύ..σαν γνήσιος θεριστής.. 
σοφά και βασανιστικά.. 
να ξεχωρίσεις θα κληθείς..
τη βρώμη από το στάρι..
 μα τυχερό κορίτσι εγώ..
είμαι ακόμα ζωντανή.. συλλέγω..και τολμώ..
εκείνα τα στιχάκια..  
πλούσιος σπόρος καρπερός.. 
εκείνα..της ελπιδοφόρας σου της ποίησης.. 
ελπιδοφόρα φυτεία προσμονής
 μες στο ερμάρι της ψυχής μου..
για ν' αντιστέκομαι..ν' αντέχω..να μπορώ....
 
''ΣΥΛΛΟΓΗ'' -  Σοφίας Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,